Topkok Geert Van Hecke, zo schromelijk tekortgedaan door Gault Millau (nog maar 17/20, één punt minder dan het over het paard getilde laboratorium In de Wulf uit Dranouter), ziet vermoedelijk de bui al hangen: nu nog een ster kwijt van Michelin en hij mag de boeken toedoen. Zo ver is het gelukkig nog niet. De rode gids loopt minder de mode van moleculair minimalisme na dan de Gault Millau jongen(s), maar je weet nooit.
Groot gelijk dus dat hij begin 2009 met Refter startte, een brasserie in een zijstraat aansluitend aan De Karmeliet. De naam zou moeten verwijzen naar de refter van de karmelietenorde, maar bij mij roept hij reminiscenties op aan mijn collegejaren, toen alles behalve mijn smaakpapillen werden gevormd.
Het interieur oogt inderdaad zeer spartaans. De fraai vormgegeven stoelen doen erg jaren vijftig aan en op de simililederen banken is het eerder ongemakkelijk zitten. De sobere zwarte tafeltjes zijn bedekt met een simpele onderlegger. Ongezellig is het beslist niet. Na wat we op het bord kregen zouden we eerder zeggen dat alles in mooie harmonie is met elkaar: interieur, bediening, eten.
En prijs. Voor 35 euro hadden we de keuze uit een achttal voorgerechten en evenveel hoofdgerechten. De wijnkaart bevat een tiental wijnen onder de 30 euro. Je hoeft dus geen fortuin te spenderen om kennis te maken met wat Geert Van Hecke verstaat onder "traditionele keuken in hedendaags jasje".
Ons voorgerecht, buikspek van het Duke of Berkshire varken, was zo succulent en meerlagig van smaak dat we alle gesofistikeerde toestanden van sterrenrestaurants op slag vergeten waren.
We hadden lang geaarzeld vooraleer in dit oord te kiezen voor simpelweg een steak frites met salade. Welnu, nooit eerder kregen we dit doordeweeks, zo vaak vermassakreerd gerecht op zo'n verheven hoogte opgetild op ons bord. Puur genieten, zodat we vergaten nota's te nemen en niet meer in staat zijn de meerwaarde precies te beschrijven.
Neem van ons aan: Refter is met zekerheid een plaats waar je kwaliteit krijgt voor je geld. De bediening verloopt zonder overdreven ceremonie maar efficient. In de halfopen keuken zie je jonge koks rustig en trefzeker bezig. Hier brengt jong aankomend talent, onder supervisie van een de beste koks van het land, een culinaire hoogmis tot stand.
Als je nog eens in Brugge komt, geen twijfel mogelijk: ga naar de Refter (reserveren, zeker 's avonds, aan te bevelen).
Wat belet Geert Van Hecke om, als de gidsen hem blijven afvallen, het hele sterren- en koksmutsengedoe over boord te kieperen zoals Marc Paesbrugghe van de Sir Anthony van Dijck al vele jaren geleden met succes deed?
Refter brasserie, Molenmeers 2, 8000 Brugge, tel. 050- 44 49 00, gesloten op zondag en maandag
8300 Knokke-Heist - Titanic
Wie low-budget naar het mondaine Knokke afreist laat zijn frigobox best thuis maar hoeft toch niet te vrezen dat alle horecazaken aldaar op de loer liggen om zijn halve maandsalaris in te pikken. Ook le beau monde eet immers niet alle dagen kreeft en je zou er versteld van staan hoe krenterig, zelfs vrekkig die lui uit de hoek kunnen komen, tussen twee soirées chandelles in.
Dus is er aan redelijk democratisch geprijsde eethuizen geen gebrek. Zo belandden we op een winderige herfstdag op het Van Bunnenplein lukraak in de Titanic, aan de buitenkant te zien een immense mosseltent.
Binnen hangen de muren vol oude foto's van de legendarische Titanic, vandaar.
We namen plaats op het uitgestrekt verwarmd terras waar maar een paar tafeltjes bezet waren. Een potige dienster stopte ons een spijskaart in de pollen die las als een prospectus van alles wat de Vlaamse kust aan volkse culinaire geneugten te bieden heeft.
We twijfelden even bij "Iers rundvlees" maar waren door een bord van Prins & Dingemanse binnengelokt dus gingen we uiteindelijkvoor mosselen natuur tegen de acceptabel lijkende prijs van 21 euro.
Op de gebruikelijke kilo mosselen was ruim beknibbeld maar de bereiding was zoals het hoorde en het glas witte huiswijn best te drinken.
Niet dat we bij een volgende bezoek aan Knokke onmiddellijk weer de Titanic gaan induiken, maar bedot voelen we ons evenwel niet.
Titanic, Van Bunnenplein 14, 8300 Knokke-Heist, tel. 050-62 37 67, geen sluitingsdag
Dus is er aan redelijk democratisch geprijsde eethuizen geen gebrek. Zo belandden we op een winderige herfstdag op het Van Bunnenplein lukraak in de Titanic, aan de buitenkant te zien een immense mosseltent.
Binnen hangen de muren vol oude foto's van de legendarische Titanic, vandaar.
We namen plaats op het uitgestrekt verwarmd terras waar maar een paar tafeltjes bezet waren. Een potige dienster stopte ons een spijskaart in de pollen die las als een prospectus van alles wat de Vlaamse kust aan volkse culinaire geneugten te bieden heeft.
We twijfelden even bij "Iers rundvlees" maar waren door een bord van Prins & Dingemanse binnengelokt dus gingen we uiteindelijkvoor mosselen natuur tegen de acceptabel lijkende prijs van 21 euro.
Op de gebruikelijke kilo mosselen was ruim beknibbeld maar de bereiding was zoals het hoorde en het glas witte huiswijn best te drinken.
Niet dat we bij een volgende bezoek aan Knokke onmiddellijk weer de Titanic gaan induiken, maar bedot voelen we ons evenwel niet.
Titanic, Van Bunnenplein 14, 8300 Knokke-Heist, tel. 050-62 37 67, geen sluitingsdag
8620 Nieuwpoort - La Marée
Aan de Kaai in Nieuwpoort, tegenover de vismijn en op de hoek van de Havenstraat is Brasserie La Marée, een zaak gelieerd met het verderop gelegen restaurant Nordex. Aan de recente herinrichting van de Kaai heeft La Marée een enorm terras te danken van ruim 60 plaatsen. Hoe de keuken dat bij mooi weer kan bolwerken, vraag ik mij af.
Op een herfstige middag zit ik gezellig binnen in het frisse, no-nonsense interieur. Zoals gebruikelijk als ik alleen ben sla ik het aperitief over en bestel dadelijk een pichet van een halve liter witte huiswijn. Soms kan dat zwaar tegenvallen (zeker in brasseries), maar meestal doen restauranthouders met enig zelfrespect hun best om toch redelijke kwaliteit te schenken. Ook hier is het (niet nader benoemde) wijntje best te drinken.
Op de kaart zie ik tot mijn verrassing fondue staan, maar daar moet je met twee voor zijn. Ik ga dan maar voor het kleinste risico bij een eerste bezoek: garnaalkroketten en gebakken slibtongetjes.
De garnaalkroketten worden fraai gepresenteerd opgediend, met citroen en salade waarin gelukkig de gebruikelijke kwak geraspte wortelen ontbreken. Binnenin zijn de garnalen eerder schaars, maar wel rijkelijk over het gerecht heen gestrooid.
De slibtongetjes en de bijhorende knapperige salade smaken voortreffelijk. En wat je aan de kust slechts zelden ziet: de kom (onberispelijke) frieten wordt op een warmhouder geplaatst.
Tot hier toe ben ik 31 euro kwijt en dat is niet overdreven voor wat ik duidelijk met kennis en liefde bereid op m'n bord kreeg.
De bediening wordt verzorgd door een (schat ik) herschoolde visser die zich wat onwennig maar heel minzaam en foutloos van zijn taak kwijt. Ook wanneer hij aan een andere tafel iemand een kreeftenschort moet voorbinden (de kreeft ziet er bijzonder lekker uit).
Dit lijkt mij een betrouwbare zaak die ik beslist kan aanbevelen. Als dan bij het einde van de maaltijd de garçon komt zeggen "ettesmakt", weet dan dat dit een vraag is en Nieuwpoorts (voor: heeft het gesmaakt?) en antwoord dan maar (naar waarheid) ja.
La Marée, Kaai 28, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-23 67 00, geen sluitingsdag
Op een herfstige middag zit ik gezellig binnen in het frisse, no-nonsense interieur. Zoals gebruikelijk als ik alleen ben sla ik het aperitief over en bestel dadelijk een pichet van een halve liter witte huiswijn. Soms kan dat zwaar tegenvallen (zeker in brasseries), maar meestal doen restauranthouders met enig zelfrespect hun best om toch redelijke kwaliteit te schenken. Ook hier is het (niet nader benoemde) wijntje best te drinken.
Op de kaart zie ik tot mijn verrassing fondue staan, maar daar moet je met twee voor zijn. Ik ga dan maar voor het kleinste risico bij een eerste bezoek: garnaalkroketten en gebakken slibtongetjes.
De garnaalkroketten worden fraai gepresenteerd opgediend, met citroen en salade waarin gelukkig de gebruikelijke kwak geraspte wortelen ontbreken. Binnenin zijn de garnalen eerder schaars, maar wel rijkelijk over het gerecht heen gestrooid.
De slibtongetjes en de bijhorende knapperige salade smaken voortreffelijk. En wat je aan de kust slechts zelden ziet: de kom (onberispelijke) frieten wordt op een warmhouder geplaatst.
Tot hier toe ben ik 31 euro kwijt en dat is niet overdreven voor wat ik duidelijk met kennis en liefde bereid op m'n bord kreeg.
De bediening wordt verzorgd door een (schat ik) herschoolde visser die zich wat onwennig maar heel minzaam en foutloos van zijn taak kwijt. Ook wanneer hij aan een andere tafel iemand een kreeftenschort moet voorbinden (de kreeft ziet er bijzonder lekker uit).
Dit lijkt mij een betrouwbare zaak die ik beslist kan aanbevelen. Als dan bij het einde van de maaltijd de garçon komt zeggen "ettesmakt", weet dan dat dit een vraag is en Nieuwpoorts (voor: heeft het gesmaakt?) en antwoord dan maar (naar waarheid) ja.
La Marée, Kaai 28, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-23 67 00, geen sluitingsdag
8620 Nieuwpoort - ComilFo
Al vaker heb ik mij op deze plek nogal neerbuigend uitgelaten over de tientallen eettenten hier in Nieuwpoort (en elders) die er slechts op uit zijn het toeristenvee zo goedkoop en zo snel mogelijk van standaard-voeder (mosselen; zeetong; tomaat-garnalen, steak, e.d.) te voorzien.
Geen slecht woord over de restauranthouders. Het betekent dat er vraag naar is.
Als er dan naast De Tuin en Charlie's Dinner een nieuwkomer opstaat die een klasse hoger wil spelen dan de rest, juich ik dat vanzelfsprekend toe. Zo is het restaurant van Hotel Cosmopolite enige tijd geleden volledig vernieuwd en van naam veranderd. Cosmopolite werd ComilFo, niet bepaald origineel als je 't mij vraagt, ieder dorp in Vlaanderen heeft onderhand wel zijn (kappers-)zaak die Comilfo heet, naar de gelijknamige muziekgroep.
De jonge kok, Jan Tourlousse, heeft er de oude generatie afgelost en de klassiekers als konijn op de wijze van Bachten de Kupe resoluut van het menu geknikkerd. Hij is een oudleerling van de hotelschool in Koksijde en heeft dus illustere voorbeelden genoeg om zich aan op te trekken.
Op die zondagavond toen wij er waren zat de zaak behoorlijk vol (met hotelgasten?). Was het de vermoeidheid van het week-end die zich liet voelen of lag het aan de onervarenheid van de chef, alleen het dessert uit het menu van 39 euro (zonder wijn) kon ons bekoren.
In het voorgerecht van "kort geschroeide Sint-Jacobsnootjes met zalfje van kastanjes, emulsie van Luikse stroop en balsamicoazijn" wrong er iets wat we niet onmiddellijk konden thuiswijzen. In ieder geval was het huwelijk van zoet met zuur volledig ontwricht.
De gebakken zeeduivel van het hoofdgerecht was veel te lang gegaard en dus uitgedroogd. Een beginneling amateur-kok kan beter.
Je kon ook niet zeggen dat het bedienend personeel bepaald overliep van vriendelijkheid.
Dit alles zorgde ervoor dat onze eerste kennismaking eerder op een teleurstelling uitdraaide.
De jonge kok zal nog veel moet leren en/of zijn assistenten in de keuken beter in de hand moeten houden.
ComilFo, Albert-I-laan, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-23 33 66, geen sluitingsdag.
Geen slecht woord over de restauranthouders. Het betekent dat er vraag naar is.
Als er dan naast De Tuin en Charlie's Dinner een nieuwkomer opstaat die een klasse hoger wil spelen dan de rest, juich ik dat vanzelfsprekend toe. Zo is het restaurant van Hotel Cosmopolite enige tijd geleden volledig vernieuwd en van naam veranderd. Cosmopolite werd ComilFo, niet bepaald origineel als je 't mij vraagt, ieder dorp in Vlaanderen heeft onderhand wel zijn (kappers-)zaak die Comilfo heet, naar de gelijknamige muziekgroep.
De jonge kok, Jan Tourlousse, heeft er de oude generatie afgelost en de klassiekers als konijn op de wijze van Bachten de Kupe resoluut van het menu geknikkerd. Hij is een oudleerling van de hotelschool in Koksijde en heeft dus illustere voorbeelden genoeg om zich aan op te trekken.
Op die zondagavond toen wij er waren zat de zaak behoorlijk vol (met hotelgasten?). Was het de vermoeidheid van het week-end die zich liet voelen of lag het aan de onervarenheid van de chef, alleen het dessert uit het menu van 39 euro (zonder wijn) kon ons bekoren.
In het voorgerecht van "kort geschroeide Sint-Jacobsnootjes met zalfje van kastanjes, emulsie van Luikse stroop en balsamicoazijn" wrong er iets wat we niet onmiddellijk konden thuiswijzen. In ieder geval was het huwelijk van zoet met zuur volledig ontwricht.
De gebakken zeeduivel van het hoofdgerecht was veel te lang gegaard en dus uitgedroogd. Een beginneling amateur-kok kan beter.
Je kon ook niet zeggen dat het bedienend personeel bepaald overliep van vriendelijkheid.
Dit alles zorgde ervoor dat onze eerste kennismaking eerder op een teleurstelling uitdraaide.
De jonge kok zal nog veel moet leren en/of zijn assistenten in de keuken beter in de hand moeten houden.
ComilFo, Albert-I-laan, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-23 33 66, geen sluitingsdag.
3000 Leuven - De Kansel
In de Leuvense binnenstad zochten we een plek waar we met een vereniging op zaterdagavond rond halftien - mits reservatie - nog binnenkonden en waar ze niet moeilijk doen als er van het aangekondigde aantal een paar ontbreken. Zo'n plaats is De Kansel in de Muntstraat.
We arriveerden later dan half tien en wat voor mij als organisator nog erger was: we waren maar met 17 i.p.v. de voorgespiegelde 24. Mensen die zonder verwittigen niet komen opdagen, het komt in alle klassen voor, misschien in de betere nog het meest. Maar dat was absoluut geen punt voor De Kansel. Waar de ontvangst hartelijk is, het interieur "cosy" en - zo bleek - de keuken betrouwbaar.
Het menu "4 seizoenen" (27 euro) biedt keuze uit telkens 3 voorgerechten, hoofdgerechten en desserts.
Op mijn vleespastei uit de Ardennen, de lamskoteletjes op de wijze van de chef, de dame blanche viel niets aan te merken. Het hele gezelschap werd gelijktijdig en in stijl bediend.
Met wijn inbegrepen betaalden we 36 euro per persoon. Het erg late uur en de vermoeiende dag die we achter de rug hadden zetten een beetje een domper op dit culinaire genieten, maar ik kan een bevriend koppel dat hier elke week komt eten ten volle bijtreden.
De Kansel, Muntstraat 16, 3000 Leuven, tel. 016-22 09 23, zondag gesloten
We arriveerden later dan half tien en wat voor mij als organisator nog erger was: we waren maar met 17 i.p.v. de voorgespiegelde 24. Mensen die zonder verwittigen niet komen opdagen, het komt in alle klassen voor, misschien in de betere nog het meest. Maar dat was absoluut geen punt voor De Kansel. Waar de ontvangst hartelijk is, het interieur "cosy" en - zo bleek - de keuken betrouwbaar.
Het menu "4 seizoenen" (27 euro) biedt keuze uit telkens 3 voorgerechten, hoofdgerechten en desserts.
Op mijn vleespastei uit de Ardennen, de lamskoteletjes op de wijze van de chef, de dame blanche viel niets aan te merken. Het hele gezelschap werd gelijktijdig en in stijl bediend.
Met wijn inbegrepen betaalden we 36 euro per persoon. Het erg late uur en de vermoeiende dag die we achter de rug hadden zetten een beetje een domper op dit culinaire genieten, maar ik kan een bevriend koppel dat hier elke week komt eten ten volle bijtreden.
De Kansel, Muntstraat 16, 3000 Leuven, tel. 016-22 09 23, zondag gesloten
8620 Nieuwpoort - De Roos
De Roos, één van de talrijke restaurants aan de Kaai in Nieuwpoort, is sinds mensenheugnis een populair adres om te schransen van op grootmoeders wijze klaargemaakte visgerechten. De zaak werd in 2008 overgenomen door een (relatief) jong stel en het interieur wat opgefrist. De ouderwetse vloer werd behouden en alles ziet er helder en harmonieus uit, met uitzondering van de stoelen "Vlaamse stijl anno 1950" die, naar mijn aanvoelen, vloeken met de rest.
We kwamen op een middag in augustus en de zaak liep behoorlijk vol, de reputatie (goede waar voor weinig geld) zindert kennelijk nog na.
Er is de aan de kust gangbare kaart met een waslijst standaardgerechten, die niet anders dan regelrecht uit de diepvriezer kunnen komen.
We kozen voor de lunch menu van 20,50 euro (soep / hoofdgerecht / koffie), maar ook dat bleek opgewarmde kost te zijn. De tomatensoep was veel te gepeperd om naar iets anders dan peper te smaken. Het Nieuwpoorts vispannetje - gloeiend heet uit de microgolfoven - kon er mee door en de meegaande frieten waren correct. Geen groenten. De huiswijn mocht er zijn.
De kok aarzelt niet uit zijn keuken te komen om er zich van te vergewissen of de volgende schotel aan mag rukken. En passant ruimt hij de tafel af en dat is duidelijk niet naar de zin van zijn eega die, samen met een hulpje, instaat voor de zaal. Hun kruisende blikken spreken boekdelen. Als daar op korte termijn geen modus vivendi over gevonden wordt loopt dit gegarandeerd fout af.
Geen geweldige ervaring noch een uitschieter, niet in positieve en niet in negatieve zin. Mijn inschatting is dat de keuken over het algemeen niet uitsteekt boven de middenmoot die men per dozijn aantreft in het Vlaamse land.
De Roos, Kaai 14, 8620 Nieuwpoort, tel. 058- 23 31 43, gesloten op dinsdagavond en woensdag.
We kwamen op een middag in augustus en de zaak liep behoorlijk vol, de reputatie (goede waar voor weinig geld) zindert kennelijk nog na.
Er is de aan de kust gangbare kaart met een waslijst standaardgerechten, die niet anders dan regelrecht uit de diepvriezer kunnen komen.
We kozen voor de lunch menu van 20,50 euro (soep / hoofdgerecht / koffie), maar ook dat bleek opgewarmde kost te zijn. De tomatensoep was veel te gepeperd om naar iets anders dan peper te smaken. Het Nieuwpoorts vispannetje - gloeiend heet uit de microgolfoven - kon er mee door en de meegaande frieten waren correct. Geen groenten. De huiswijn mocht er zijn.
De kok aarzelt niet uit zijn keuken te komen om er zich van te vergewissen of de volgende schotel aan mag rukken. En passant ruimt hij de tafel af en dat is duidelijk niet naar de zin van zijn eega die, samen met een hulpje, instaat voor de zaal. Hun kruisende blikken spreken boekdelen. Als daar op korte termijn geen modus vivendi over gevonden wordt loopt dit gegarandeerd fout af.
Geen geweldige ervaring noch een uitschieter, niet in positieve en niet in negatieve zin. Mijn inschatting is dat de keuken over het algemeen niet uitsteekt boven de middenmoot die men per dozijn aantreft in het Vlaamse land.
De Roos, Kaai 14, 8620 Nieuwpoort, tel. 058- 23 31 43, gesloten op dinsdagavond en woensdag.
8620 Nieuwpoort - Lombardie
Op de Zeedijk van Nieuwpoort heb je keuze zat om mosselen te eten, slibtongetjes, garnaalkroketten, tomaat garnalen, steak, vis in alle soorten en natuurlijk friet en mayonaise erbij. Eén van die (weinig opvallende) etablissementen is tearoom/restaurant Lombardie, ongeveer halverwege tussen het staketsel en de kerk, tegenover de schildpad van Jan Fabre.
De zaak wordt sinds een paar jaar gerund door een koppel dat daartoe een avondcursus koken en bedrijfsbeheer heeft gevolgd. Dat is nodig in België om frieten te mogen serveren. Raar land. In Frankrijk is geen enkel diploma vereist om een restaurant open te houden, wel is het verboden een diepvriezer in huis te hebben. Ik weet niet welke van de twee systemen te verkiezen is.
Het interieur heeft zijn beste tijd gehad en het terras is tijdelijk niet overdekt.
De vrouw kokkerelt in de open keuken en tovert met flegme perfect gegaarde schotels op tafel, de man staat in voor de no nonsense bediening. Zo ging het tot voor kort.
Het koppel is niet zonder ambitie in de horeca gestapt. Onlangs openden ze een tweede zaak, waardoor de man alleen achterblijft in de Lombardie.
Met zichtbaar méér stress in de keuken kwam toch weer een onberispelijke maaltijd tevoorschijn. Oef!
Lombardie, Zeedijk 36, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-23 69 51, gesloten op maandag
De zaak wordt sinds een paar jaar gerund door een koppel dat daartoe een avondcursus koken en bedrijfsbeheer heeft gevolgd. Dat is nodig in België om frieten te mogen serveren. Raar land. In Frankrijk is geen enkel diploma vereist om een restaurant open te houden, wel is het verboden een diepvriezer in huis te hebben. Ik weet niet welke van de twee systemen te verkiezen is.
Het interieur heeft zijn beste tijd gehad en het terras is tijdelijk niet overdekt.
De vrouw kokkerelt in de open keuken en tovert met flegme perfect gegaarde schotels op tafel, de man staat in voor de no nonsense bediening. Zo ging het tot voor kort.
Het koppel is niet zonder ambitie in de horeca gestapt. Onlangs openden ze een tweede zaak, waardoor de man alleen achterblijft in de Lombardie.
Met zichtbaar méér stress in de keuken kwam toch weer een onberispelijke maaltijd tevoorschijn. Oef!
Lombardie, Zeedijk 36, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-23 69 51, gesloten op maandag
8400 Oostende - 't Waterhuis
Aan de sluizen van het Mercatordok, vlakbij het station, bevindt zich een van de oudste horecazaken van Oostende. Een van 's morgens tot 's avonds druk beklante brasserie, waar men ook snacks kan eten, salades, omeletten, pasta's en wokgerechten (geen frieten).
Het "cosy" scheepsinterieur nodigt uit tot een romantische tête-à-tête, vanuit de comfortabele zetels op het terras heeft men een klaar uitzicht op de sluisbrug en het stationsplein.
We nuttigden een "mix van jonge salade met gebakken kippenreepjes, feta en cashewnoten met een mosterddressing" waarmee we ons, als eerste kennismaking, geen buil konden vallen (12,50 euro).
Uit de weliswaar elegant gevormde, maar te diepe kommen was het lastig eten, op het eten zelf echter was weinig aan te merken.
De bediening was die dag niet overdreven vriendelijk, om het eufemistisch uit te drukken.
Conclusie: een eettent zoals er in Oostende twaalf zijn in een dozijn.
't Waterhuis, Vindictivelaan 35, 8400 Oostende, tel. 059- 80 32 73, geen sluitingsdag
Het "cosy" scheepsinterieur nodigt uit tot een romantische tête-à-tête, vanuit de comfortabele zetels op het terras heeft men een klaar uitzicht op de sluisbrug en het stationsplein.
We nuttigden een "mix van jonge salade met gebakken kippenreepjes, feta en cashewnoten met een mosterddressing" waarmee we ons, als eerste kennismaking, geen buil konden vallen (12,50 euro).
Uit de weliswaar elegant gevormde, maar te diepe kommen was het lastig eten, op het eten zelf echter was weinig aan te merken.
De bediening was die dag niet overdreven vriendelijk, om het eufemistisch uit te drukken.
Conclusie: een eettent zoals er in Oostende twaalf zijn in een dozijn.
't Waterhuis, Vindictivelaan 35, 8400 Oostende, tel. 059- 80 32 73, geen sluitingsdag
8620 Nieuwpoort - Café de Paris
Centraal aan de vernieuwde Kaai in Nieuwpoort heeft Café de Paris begin 2009 opnieuw de deuren geopend. De vorige uitbater had de kwaliteit van het eten en van de bediening zo verwaarloosd dat de autochtonen en de tweedeverblijvers de zaak links lieten liggen. Het kreeg de reputatie van een "toeristenval", maar daar valt buiten het seizoen de huur niet mee te betalen.
De eigenaars (gelieerd met vishandel Gaetane, iets verderop) hebben het roer nu zelf in handen genomen. Tijd dus om een kijkje te gaan nemen.
Het interieur is dat van een (ersatz-) Parijse brasserie en is best gezellig te noemen. Bij mooi weer is er het uitermate groot terras, gelegen aan de breedste kant van de Kaai. De garçons zijn uitgedost in lange zwarte schorten en zien er veel minder louche uit dan hun voorgangers.
Wij gingen meteen voor het koninginnestuk: de zeevruchtenschotel (39,50 euro). In een grote schaal, op een bed van ijs, kregen wij een imposant assortiment van gambas, langoustines, ongepelde Noordzeegarnalen, mosselen, palourdes, diepe oesters, wulken, kreukels en een krab. Alles op en top vers. We waren anderhalf uur zoet met het afsteken, bepotelen, pellen, slurpen en wegkijlen van schelpen. Afgunstige blikken vanaf de naburige tafels, waar mosselen en gebakken slibtongetjes courant zijn.
Er is voldoende keuze aan wijnen onder de 30 euro. De witte huiswijn (12 euro voor een halve liter) drinkt ook vlot weg.
Deze vernieuwde kennismaking met Café de Paris viel erg mee en is voor herhaling vatbaar.
Café de Paris, Kaai 16, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-24 04 80, dinsdag gesloten
De eigenaars (gelieerd met vishandel Gaetane, iets verderop) hebben het roer nu zelf in handen genomen. Tijd dus om een kijkje te gaan nemen.
Het interieur is dat van een (ersatz-) Parijse brasserie en is best gezellig te noemen. Bij mooi weer is er het uitermate groot terras, gelegen aan de breedste kant van de Kaai. De garçons zijn uitgedost in lange zwarte schorten en zien er veel minder louche uit dan hun voorgangers.
Wij gingen meteen voor het koninginnestuk: de zeevruchtenschotel (39,50 euro). In een grote schaal, op een bed van ijs, kregen wij een imposant assortiment van gambas, langoustines, ongepelde Noordzeegarnalen, mosselen, palourdes, diepe oesters, wulken, kreukels en een krab. Alles op en top vers. We waren anderhalf uur zoet met het afsteken, bepotelen, pellen, slurpen en wegkijlen van schelpen. Afgunstige blikken vanaf de naburige tafels, waar mosselen en gebakken slibtongetjes courant zijn.
Er is voldoende keuze aan wijnen onder de 30 euro. De witte huiswijn (12 euro voor een halve liter) drinkt ook vlot weg.
Deze vernieuwde kennismaking met Café de Paris viel erg mee en is voor herhaling vatbaar.
Café de Paris, Kaai 16, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-24 04 80, dinsdag gesloten
5554 Valkenswaard (N) - Mama di Kookt
Op reis voor zaken belandden we in Valkenswaard, een stadje net over de grens op de weg van Hasselt naar Eindhoven. Buiten de met drank- en eetgelegenheden omzoomde marktplaats kenden wij er niets. We lieten ons door een autochtoon voorlichten en kwamen zo op een maandagavond bij Mama di Kookt terecht, een zich als Italiaans aandienend restaurant zo'n driehonderd meter van de drukke steenweg verwijderd die Valkenswaard doormidden splijt. Nederlanders durven al vanaf 18u aan het diner beginnen. Alle tafels op het terras waren dan ook bezet toen wij er rond 19u arriveerden, terwijl men in de nabije verlaten winkelstraten een kanon kon afschieten. Niets is zo dood als een Hollandse winkelbuurt na 18u.
Het decor van de (ruim bemeten) zaak stelt niet veel voor en dat wordt handig gecamoufleerd met overgedimensioneerde glazen luchters die een schaars licht werpen op het gezelschap. De borden komen bloot op de naakte houten tafel en dat draagt evenmin bij tot het creëren van de illusie van klasse.
Geen poespas dus voor onze nuchtere noorderburen, wel een aantrekkelijke formule: eten à volonté voor 21,50 euro per persoon. Je kan kiezen uit een kaart van 24 gerechten, één voor één te bestellen zo vaak je wilt. Voor 7 gerechten (met duurdere ingrediënten, dixit de dienster) is er een supplement te betalen dat varieert van 1,90 (per oester) tot 7,50 euro (voor king crab).
Na een klein soepje als amuse gueule gingen we van start met een vissoep uit Sardinië die hoogst nodig geconsumeerd diende te worden, op het randje van verzuren bij dit warme weer.
Vervolgens vielen we voor de geheimzinnige "duivelse garnaaltjes": correct gepelde en van het darmkanaal ontdane scampis op een krokante toast met pikante paprikasaus. Geen culinair hoogstandje maar best lekker.
De coquilles met appeltjes en balsamicostroop waren hun 4,50 euro supplement zeker waard.
We lieten het hierbij omdat wij ons bij de borrel aan kaasjes te buiten waren gegaan.
Toch konden we, als toetje, niet weerstaan aan de "choco della mama": een bijzonder rijke én lekkere, geglazuurde cake met chocoladevulling. Spijtig dat die niet à volonté was.
Uit de zeer beperkte wijnkaart kozen we een witte Villaseta, die zeer pittig en bloemrijk wegdronk, voor 22,50 euro per fles of 4,50 euro per glas. Aan wijn dient men zich hier geen buil te vallen. Voor 18,50 euro per fles kan men gaan kiezen uit de voorraadkast met 75 flessen.
Aangezien dessert en koffie niet inbegrepen zijn loopt de rekening toch algauw op tot een kleine 50 euro per persoon, maar voor dat geld heb je lekker (en veel) gegeten.
Drie jonge, goed in het vlees zittende deernen draven op en aan naar de open keuken en houden er een stevig tempo op na. Als je zelf niet wat temporiseert sta je na een uur weer op straat.
Met vertrouwen kan je bij Mama di Kookt terecht als je ooit eens de kant van Valkenswaard op moet.
Mama di Kookt, Karel Mollenstraat Zuid 7/8, 5554 CH Valkenswaard, tel. +31 40 20 15 025, alle dagen open vanaf 17u.
Het decor van de (ruim bemeten) zaak stelt niet veel voor en dat wordt handig gecamoufleerd met overgedimensioneerde glazen luchters die een schaars licht werpen op het gezelschap. De borden komen bloot op de naakte houten tafel en dat draagt evenmin bij tot het creëren van de illusie van klasse.
Geen poespas dus voor onze nuchtere noorderburen, wel een aantrekkelijke formule: eten à volonté voor 21,50 euro per persoon. Je kan kiezen uit een kaart van 24 gerechten, één voor één te bestellen zo vaak je wilt. Voor 7 gerechten (met duurdere ingrediënten, dixit de dienster) is er een supplement te betalen dat varieert van 1,90 (per oester) tot 7,50 euro (voor king crab).
Na een klein soepje als amuse gueule gingen we van start met een vissoep uit Sardinië die hoogst nodig geconsumeerd diende te worden, op het randje van verzuren bij dit warme weer.
Vervolgens vielen we voor de geheimzinnige "duivelse garnaaltjes": correct gepelde en van het darmkanaal ontdane scampis op een krokante toast met pikante paprikasaus. Geen culinair hoogstandje maar best lekker.
De coquilles met appeltjes en balsamicostroop waren hun 4,50 euro supplement zeker waard.
We lieten het hierbij omdat wij ons bij de borrel aan kaasjes te buiten waren gegaan.
Toch konden we, als toetje, niet weerstaan aan de "choco della mama": een bijzonder rijke én lekkere, geglazuurde cake met chocoladevulling. Spijtig dat die niet à volonté was.
Uit de zeer beperkte wijnkaart kozen we een witte Villaseta, die zeer pittig en bloemrijk wegdronk, voor 22,50 euro per fles of 4,50 euro per glas. Aan wijn dient men zich hier geen buil te vallen. Voor 18,50 euro per fles kan men gaan kiezen uit de voorraadkast met 75 flessen.
Aangezien dessert en koffie niet inbegrepen zijn loopt de rekening toch algauw op tot een kleine 50 euro per persoon, maar voor dat geld heb je lekker (en veel) gegeten.
Drie jonge, goed in het vlees zittende deernen draven op en aan naar de open keuken en houden er een stevig tempo op na. Als je zelf niet wat temporiseert sta je na een uur weer op straat.
Met vertrouwen kan je bij Mama di Kookt terecht als je ooit eens de kant van Valkenswaard op moet.
Mama di Kookt, Karel Mollenstraat Zuid 7/8, 5554 CH Valkenswaard, tel. +31 40 20 15 025, alle dagen open vanaf 17u.
3000 Leuven - Oesterbar
Er zijn veel restaurants in Leuven, waarvan minstens twintig in de Muntstraat, terecht "de beenhouwersstraat van Leuven" genoemd. Op zomerse dagen is de lange rij tafels buiten aan weerszijden van de straat goed en 's avonds zo goed als volledig bezet.
Voor het betere werk moet je in de Oesterbar zijn of bij Trente, het restaurant daar schuin tegenover.
De Oesterbar telt slechts 22 plaatsen en een piepkleine, open keuken. Je zit er schouder aan schouder, wat het ontvouwen van diepe geheimen sterk ontmoedigt, maar dat hindert niet want luidruchtige bouwvakkers kom je er zelden of nooit tegen.
We kwamen op een zomerse middag en konden dus op het terras genieten van het zicht op de passanten en de gasten van het restaurant aan de overkant. Ook het gezelschap dat binnen had plaats gevat kon via het open schuifraam van de stedelijke buitenlucht genieten.
Er is een menu van 63 euro zonder drank (nogal gedurfd, als je 't ons vraagt, maar het zou best zijn geld waard kunnen zijn), een zeevruchtenschotel à 49 euro en verder een beperkte kaart. Alles wijst er op dat er met uiterst verse produkten wordt gewerkt.
We opteerden voor de lunchformule van 29 euro en kregen daarvoor 6 oesters (3 verschillende soorten waarvan de Cancale oester de meest smaakvolle was), gevolgd door op vel gebakken roodbaarsfilet met groentenratatouille, kaviaar van aubergine en jus van langoustines. Een gerecht dat zonder meer gewoon af was.
We kozen de huiswijn, een Entre-deux-mers - lang geleden dat we die nog tegenkwamen - die er fris en fruitig best mocht zijn.
De bediening was bijzonder attent en vriendelijk en de wijnkennis leek behoorlijk aan de maat.
We betaalden met koffie na 90 euro voor twee en besloten dat we zeker binnenkort zouden terugkeren voor de zeevruchtenschotel.
Oesterbar, Muntstraat 23, 3000 Leuven, tel. 016-29 06 00, woensdag, donderdag en zondag gesloten
Voor het betere werk moet je in de Oesterbar zijn of bij Trente, het restaurant daar schuin tegenover.
De Oesterbar telt slechts 22 plaatsen en een piepkleine, open keuken. Je zit er schouder aan schouder, wat het ontvouwen van diepe geheimen sterk ontmoedigt, maar dat hindert niet want luidruchtige bouwvakkers kom je er zelden of nooit tegen.
We kwamen op een zomerse middag en konden dus op het terras genieten van het zicht op de passanten en de gasten van het restaurant aan de overkant. Ook het gezelschap dat binnen had plaats gevat kon via het open schuifraam van de stedelijke buitenlucht genieten.
Er is een menu van 63 euro zonder drank (nogal gedurfd, als je 't ons vraagt, maar het zou best zijn geld waard kunnen zijn), een zeevruchtenschotel à 49 euro en verder een beperkte kaart. Alles wijst er op dat er met uiterst verse produkten wordt gewerkt.
We opteerden voor de lunchformule van 29 euro en kregen daarvoor 6 oesters (3 verschillende soorten waarvan de Cancale oester de meest smaakvolle was), gevolgd door op vel gebakken roodbaarsfilet met groentenratatouille, kaviaar van aubergine en jus van langoustines. Een gerecht dat zonder meer gewoon af was.
We kozen de huiswijn, een Entre-deux-mers - lang geleden dat we die nog tegenkwamen - die er fris en fruitig best mocht zijn.
De bediening was bijzonder attent en vriendelijk en de wijnkennis leek behoorlijk aan de maat.
We betaalden met koffie na 90 euro voor twee en besloten dat we zeker binnenkort zouden terugkeren voor de zeevruchtenschotel.
Oesterbar, Muntstraat 23, 3000 Leuven, tel. 016-29 06 00, woensdag, donderdag en zondag gesloten
9830 Sint-Martens-Latem - De Klokkeput
Onder de toren van het schilderachtige kerkje van Latem Dorp heeft de vanouds gekende Klokkeput enkele jaren geleden een facelift ondergaan. Dat was nodig om de concurrentie aan te kunnen met de twee collegas vlakbij en met Brasserie Latem, Brasserie The Green en Brasserie Vinois in de buurt.
Zoveel competitie houdt de prijzen laag en dat wordt zelfs in de rijkste gemeente van het land fel gewaardeerd.
Het overdekte en bij frisse temperaturen verwarmde terras nodigt uit daar te blijven hangen om van het pastorale uitzicht te genieten. Binnen zijn de rustieke balken wit overschilderd wat het geheel een frisse en heldere aanblik geeft. De tafels staan, net zoals op het terras, vrij dicht bij elkaar zodat je het beter niet over je persoonlijke financiën of andere intimiteiten kan hebben.
We kwamen op een zaterdagmiddag en er waren voldoende tafeltjes bezet om ons niet uitgeschud te voelen.
Niet echt lang maar toch te lang om goed te zijn moesten we bij het binnenkomen staan drentelen vooraleer iemand van het personeel kwam opdagen. De bediening, die vrij chaotisch verliep en duidelijk leiding miste, bleek ook verder een minpunt te zijn.
Een joekel van een "prospectus" werd ons overhandigd zonder ons te wijzen op het bestaan van een menu. Gelukkig hadden we vooraf ons huiswerk gemaakt en opteerden we voor het (drie gangen-)menu van de maand à 34 euro.
Er is keuze tussen 2 voorgerechten en 2 hoofdgerechten. De wijnkaart heeft voldoende aanbod van flessen rond de 30 euro. De Zuid-Afrikaanse chardonnay "Uitkijk" van 28 euro viel redelijk in de smaak. Ook de salade met gerookte eendenborst en huisbereide foie gras mocht er best zijn. De kabeljauwfilet (die de op de kaart vermelde roodbaarsfilet verving) was perfect gebakken en gedresseerd. Mijn tafelgenoten toonden zich vooral opgetogen over de carpaccio van ananas. Op de keuken is zeker niets aan te merken.
Alles bij elkaar mag je toch al snel rekenen op 50 euro per persoon.
Toen we na een fikse wandeling rond 18u terug aan het etablissement kwamen en een koffie wilden bestellen op het (nog druk bevolkte) terras, werden we kordaat de deur gewezen "omdat de tafels voor de avondservice moesten worden gedekt". Een afknapper als je 't mij vraagt. Volgende keer in Sint-Martens-Latem zullen we toch maar eens een ander adres proberen.
(Enkele weken later waren we er opnieuw - bij gebrek aan betere ideeën - met een gezelschap van zes op een zondagmiddag. De zaak zat afgeladen vol en we kregen onze (gereserveerde) plaats op het terras. Dat die dag niet geveegd was want bezaaid met etensresten, bladeren en hier en daar een sigarettenpeuk. Geen wonder dat we voortdurend last hadden van wespen, erg hinderlijk om voluit te genieten van het overigens weer onberispelijk klaargemaakte eten. Eén wesp wisten we te vangen in een glas dat zo afgedekt met een bierviltje de hele maaltijd lang op tafel is blijven staan. De keuken is OK maar de bediening mist kundige leiding, dat is zeker.)
De Klokkeput, Dorp 8, 9830 Sint-Martens-Latem, 09-282 47 75
Zoveel competitie houdt de prijzen laag en dat wordt zelfs in de rijkste gemeente van het land fel gewaardeerd.
Het overdekte en bij frisse temperaturen verwarmde terras nodigt uit daar te blijven hangen om van het pastorale uitzicht te genieten. Binnen zijn de rustieke balken wit overschilderd wat het geheel een frisse en heldere aanblik geeft. De tafels staan, net zoals op het terras, vrij dicht bij elkaar zodat je het beter niet over je persoonlijke financiën of andere intimiteiten kan hebben.
We kwamen op een zaterdagmiddag en er waren voldoende tafeltjes bezet om ons niet uitgeschud te voelen.
Niet echt lang maar toch te lang om goed te zijn moesten we bij het binnenkomen staan drentelen vooraleer iemand van het personeel kwam opdagen. De bediening, die vrij chaotisch verliep en duidelijk leiding miste, bleek ook verder een minpunt te zijn.
Een joekel van een "prospectus" werd ons overhandigd zonder ons te wijzen op het bestaan van een menu. Gelukkig hadden we vooraf ons huiswerk gemaakt en opteerden we voor het (drie gangen-)menu van de maand à 34 euro.
Er is keuze tussen 2 voorgerechten en 2 hoofdgerechten. De wijnkaart heeft voldoende aanbod van flessen rond de 30 euro. De Zuid-Afrikaanse chardonnay "Uitkijk" van 28 euro viel redelijk in de smaak. Ook de salade met gerookte eendenborst en huisbereide foie gras mocht er best zijn. De kabeljauwfilet (die de op de kaart vermelde roodbaarsfilet verving) was perfect gebakken en gedresseerd. Mijn tafelgenoten toonden zich vooral opgetogen over de carpaccio van ananas. Op de keuken is zeker niets aan te merken.
Alles bij elkaar mag je toch al snel rekenen op 50 euro per persoon.
Toen we na een fikse wandeling rond 18u terug aan het etablissement kwamen en een koffie wilden bestellen op het (nog druk bevolkte) terras, werden we kordaat de deur gewezen "omdat de tafels voor de avondservice moesten worden gedekt". Een afknapper als je 't mij vraagt. Volgende keer in Sint-Martens-Latem zullen we toch maar eens een ander adres proberen.
(Enkele weken later waren we er opnieuw - bij gebrek aan betere ideeën - met een gezelschap van zes op een zondagmiddag. De zaak zat afgeladen vol en we kregen onze (gereserveerde) plaats op het terras. Dat die dag niet geveegd was want bezaaid met etensresten, bladeren en hier en daar een sigarettenpeuk. Geen wonder dat we voortdurend last hadden van wespen, erg hinderlijk om voluit te genieten van het overigens weer onberispelijk klaargemaakte eten. Eén wesp wisten we te vangen in een glas dat zo afgedekt met een bierviltje de hele maaltijd lang op tafel is blijven staan. De keuken is OK maar de bediening mist kundige leiding, dat is zeker.)
De Klokkeput, Dorp 8, 9830 Sint-Martens-Latem, 09-282 47 75
75003 Paris - Pramil
Als afsluiter van onze vierdaagse citytrip kozen we voor een lunch in een restaurant dat een Bib Gourmand kreeg in de Michelin gids.
Restaurant Pramil is gelegen in de buurt van de Carreau du Temple (een overdekte markt in verval) in het meest noordelijke en minst interessante deel van Le Marais.
Het interieur van dit kleine restaurant is sober, elegant en chic in vergelijking met de bistrots waar we eerder kwamen. Gek genoeg betaalden we hier het minst en aten we het best.
Na de "cake aux choux fleur", een echte delicatesse, kwam "onglet de veau" op het bord die perfect was gegaard en vergezeld van de beste "purée à l' huile d' olive" die we in jaren hadden gegeten. Beide bereidingen waren zo evenwichtig en smaakvol dat we de ontbrekende groenten niet misten. Gewoonweg schitterend in zijn eenvoud. Een "nougat glacé" sloot deze hemelse maaltijd af.
De chef himself, Mr Pramil, kwam vragen of het gesmaakt had en dat zegt veel over de sfeer van dit gezellige restaurantje.
Met 96 euro (inclusief aperitief, wijn en koffie) voor twee waren we goedkoper af dan in alle zaken die we de vorige dagen hadden aangedaan.
Pramil, 9 rue du Vertbois, 75003 Paris, tel. 01 42 72 03 60, zondagmiddag gesloten
Restaurant Pramil is gelegen in de buurt van de Carreau du Temple (een overdekte markt in verval) in het meest noordelijke en minst interessante deel van Le Marais.
Het interieur van dit kleine restaurant is sober, elegant en chic in vergelijking met de bistrots waar we eerder kwamen. Gek genoeg betaalden we hier het minst en aten we het best.
Na de "cake aux choux fleur", een echte delicatesse, kwam "onglet de veau" op het bord die perfect was gegaard en vergezeld van de beste "purée à l' huile d' olive" die we in jaren hadden gegeten. Beide bereidingen waren zo evenwichtig en smaakvol dat we de ontbrekende groenten niet misten. Gewoonweg schitterend in zijn eenvoud. Een "nougat glacé" sloot deze hemelse maaltijd af.
De chef himself, Mr Pramil, kwam vragen of het gesmaakt had en dat zegt veel over de sfeer van dit gezellige restaurantje.
Met 96 euro (inclusief aperitief, wijn en koffie) voor twee waren we goedkoper af dan in alle zaken die we de vorige dagen hadden aangedaan.
Pramil, 9 rue du Vertbois, 75003 Paris, tel. 01 42 72 03 60, zondagmiddag gesloten
75003 Paris - Restaurant Astier
Als je vanuit Le Marais - de wijk waar wij verbleven - de drukke Boulevard du Temple en verder nog de Boulevard Voltaire oversteekt naar het 11e arrondissement dan kom je in een ander Parijs terecht. De rustige straatjes met de statige "immeubles", zo typisch voor Le Marais, zijn vervangen door druk verkeer, berookte gevels, opzichtig verlichte handelszaken, pita-bars, rondslingerend papier, plastic bekers, een clochard in een portiek.
Er was veel volk op straat en de donker gekleurde medemens alomtegenwoordig of misschien dachten we dat maar omdat de avond viel.
Om als toerist restaurant Astier binnen te stappen moet je er wel door iets of iemand naar toe op weg zijn gezet.
Het is een typische bistrot du quartier met Thonet stoelen, rood/wit geruite tafelnappen, sigarettenpeuken op de vloer aan "le zinc" toen roken nog niet verboden was. Nu is alles clean en nog leeg want de Fransen gaan niet vóór 8 uur op restaurant.
Restaurant Astier wordt al meer dan vijftig jaar door de autochtonen gefrequenteerd voor zijn "cuisine du terroir", terrine de volaille, poisson au beurre blanc, clafoutis, tartes au pommes, kortom de gerechten zo typisch voor een Parijse bistrot. En tegen schappelijke prijzen.
De zaak liep aardig vol voor een doordeweekse donderdagavond. De vrouwelijke maître was heel professioneel en vriendelijk maar het Aziatisch hulpje moest nog veel leren, zeker over de vele soorten kazen van de indrukwekkende kaasschotel waarmee we onze voortreffelijke maaltijd afsloten.
Met alles drum und dran mag je toch op 50 euro per persoon rekenen.
Restaurant Astier, 44 rue J.P. Timbaud, 75011 Paris, tel. 01 43 57 16 35, geen sluitingsdag
Er was veel volk op straat en de donker gekleurde medemens alomtegenwoordig of misschien dachten we dat maar omdat de avond viel.
Om als toerist restaurant Astier binnen te stappen moet je er wel door iets of iemand naar toe op weg zijn gezet.
Het is een typische bistrot du quartier met Thonet stoelen, rood/wit geruite tafelnappen, sigarettenpeuken op de vloer aan "le zinc" toen roken nog niet verboden was. Nu is alles clean en nog leeg want de Fransen gaan niet vóór 8 uur op restaurant.
Restaurant Astier wordt al meer dan vijftig jaar door de autochtonen gefrequenteerd voor zijn "cuisine du terroir", terrine de volaille, poisson au beurre blanc, clafoutis, tartes au pommes, kortom de gerechten zo typisch voor een Parijse bistrot. En tegen schappelijke prijzen.
De zaak liep aardig vol voor een doordeweekse donderdagavond. De vrouwelijke maître was heel professioneel en vriendelijk maar het Aziatisch hulpje moest nog veel leren, zeker over de vele soorten kazen van de indrukwekkende kaasschotel waarmee we onze voortreffelijke maaltijd afsloten.
Met alles drum und dran mag je toch op 50 euro per persoon rekenen.
Restaurant Astier, 44 rue J.P. Timbaud, 75011 Paris, tel. 01 43 57 16 35, geen sluitingsdag
75003 Paris - Chez Nenesse
In het hartje van Le Marais, in een van de talrijke smalle straatjes, ver van de toeristenstroom, werd ons door de baas van de b&b waar we logeerden dit "restaurant du quartier" aanbevolen.
Het interieur is sedert de jaren vijftig niet meer veranderd of geschilderd, de kachel met imposante afvoerpijp in het midden, zwart-wit geruite tegelvloer, je waant je in het decor van de soap Allo allo, alleen de Duitse uniformen ontbreken.
De zaak wordt gedreven door een koppel en hun zoon. 's Middags snel en eenvoudig, 's avonds de meer klassieke service.
Het geheel boezemde ons dadelijk vertrouwen in en we waagden ons dan ook aan "rognons de veau", iets wat we hooguit één keer per jaar durven te doen wanneer we de kok heel goed kennen. Het bleek geen vergissing te zijn.
Later lazen wij dat de chef-eigenaar in de keukens van sterrenrestaurants heeft gewerkt en dat was de kwaliteit van deze eenvoudige, maar zeer verzorgde maaltijd aan te zien.
Je zou spontaan geneigd zijn dit adresje geheim te houden om het niet door verwende, verwaande "gastronomen" te laten verknoeien.
Reken op +/- 50 euro pp aperitief, wijn en koffie incluis.
Chez Nenesse, 17 rue de Saintonge, 75003 Paris, tel 01 42 78 46 49, zaterdag en zondag gesloten
Het interieur is sedert de jaren vijftig niet meer veranderd of geschilderd, de kachel met imposante afvoerpijp in het midden, zwart-wit geruite tegelvloer, je waant je in het decor van de soap Allo allo, alleen de Duitse uniformen ontbreken.
De zaak wordt gedreven door een koppel en hun zoon. 's Middags snel en eenvoudig, 's avonds de meer klassieke service.
Het geheel boezemde ons dadelijk vertrouwen in en we waagden ons dan ook aan "rognons de veau", iets wat we hooguit één keer per jaar durven te doen wanneer we de kok heel goed kennen. Het bleek geen vergissing te zijn.
Later lazen wij dat de chef-eigenaar in de keukens van sterrenrestaurants heeft gewerkt en dat was de kwaliteit van deze eenvoudige, maar zeer verzorgde maaltijd aan te zien.
Je zou spontaan geneigd zijn dit adresje geheim te houden om het niet door verwende, verwaande "gastronomen" te laten verknoeien.
Reken op +/- 50 euro pp aperitief, wijn en koffie incluis.
Chez Nenesse, 17 rue de Saintonge, 75003 Paris, tel 01 42 78 46 49, zaterdag en zondag gesloten
75003 Paris - Café des Musées
Langs de vrij drukke rue de Turenne, een paar blokken verwijderd van de Place des Vosges bevindt zich deze typisch Parijse bistrot die met een bib gourmand in de Michelin-gids vermeld staat en waar men dus een enkele toerist kan aantreffen.
Het toch overwegend lokaal publiek zit er schouder aan schouder met de "pot de vin" op tafel te wachten op en te genieten van franse specialiteiten met veelbelovende namen als "l' echine du porc noir de Bigorre" ons ook door de buitengewoon opgewekte dienster warm aanbevolen. Wat een uitstekend advies bleek te zijn.
We lieten vooraf een terrine van kippenlevertjes in Calvados aanrukken en konden tussendoor geboeid rondkijken naar de druk taterende, smikkelende en hun bord met grote hompen brood schoonvegende Parijzenaars. Als buurmans mandje leeg is word je geacht het jouwe met de glimlach te delen. Informeel gaat het er wel aan toe, in die tent.
De chef is een fransman - grand cuisinier de France mét medailles en diploma toe - maar het zijn Aziaten die in de open keuken in de dampende potten roeren.
Heerlijk adresje zowel wat de kwaliteit van het eten betreft als voor de ambiance.
Met 40 à 45 euro per persoon kom je al een heel end.
Café des Musées, 49 rue de Turenne, 75003 Paris, tel 01 42 72 96 17, geen sluitingsdag
Het toch overwegend lokaal publiek zit er schouder aan schouder met de "pot de vin" op tafel te wachten op en te genieten van franse specialiteiten met veelbelovende namen als "l' echine du porc noir de Bigorre" ons ook door de buitengewoon opgewekte dienster warm aanbevolen. Wat een uitstekend advies bleek te zijn.
We lieten vooraf een terrine van kippenlevertjes in Calvados aanrukken en konden tussendoor geboeid rondkijken naar de druk taterende, smikkelende en hun bord met grote hompen brood schoonvegende Parijzenaars. Als buurmans mandje leeg is word je geacht het jouwe met de glimlach te delen. Informeel gaat het er wel aan toe, in die tent.
De chef is een fransman - grand cuisinier de France mét medailles en diploma toe - maar het zijn Aziaten die in de open keuken in de dampende potten roeren.
Heerlijk adresje zowel wat de kwaliteit van het eten betreft als voor de ambiance.
Met 40 à 45 euro per persoon kom je al een heel end.
Café des Musées, 49 rue de Turenne, 75003 Paris, tel 01 42 72 96 17, geen sluitingsdag
75010 Paris - Brasserie Terminus Nord
Tegen de middag met de TGV in Paris Nord arriveren voor de "déjeuner": geen beter begin voor een city trip naar Parijs. Bij het buitengaan van het station hoef je slechts de straat over te steken om direct in de gepaste Franse stemming te komen.
Het interieur van Brasserie Terminus Nord, op het gelijkvloers van hotel Mercure, is een mix van art nouveau en art deco. Een échte brasserie dus. Het is er een drukte van je welste van aankomende en vertrekkende reizigers, vooral heren met das, maar de bediening blijft stijlvol en attent.
Ik was er in jaren niet meer geweest en herinnerde mij nog het stalletje met fruits de mer op de stoep en overal op de tafels schotels als karrenwielen vol met zeevruchten op een bed van ijs. Het stalletje was er niet meer (te veel regels van hygiëne?) en ook de enorme schotels fruits de mer waren nergens te zien (65 euro per stuk of 110 euro voor twee is niet echt democratisch te noemen).
De pot schaft evenwel nog wat anders en dat is een prospectus vol. We kozen een van de specialiteiten van het huis: choucroute Alsacienne. Voortreffelijk bereid en opgediend. En oeuf à la neige als toetje. Meer moet dat niet zijn.
Je kan erover van mening verschillen maar wat mij betreft staat Brasserie Terminus Nord aandoen gelijk met Parijs binnenkomen door de grote poort.
Brasserie Terminus Nord, 23 rue de Dunkerque, 75010 Paris, +33 1 42 85 05 15, geen sluitingsdag
Het interieur van Brasserie Terminus Nord, op het gelijkvloers van hotel Mercure, is een mix van art nouveau en art deco. Een échte brasserie dus. Het is er een drukte van je welste van aankomende en vertrekkende reizigers, vooral heren met das, maar de bediening blijft stijlvol en attent.
Ik was er in jaren niet meer geweest en herinnerde mij nog het stalletje met fruits de mer op de stoep en overal op de tafels schotels als karrenwielen vol met zeevruchten op een bed van ijs. Het stalletje was er niet meer (te veel regels van hygiëne?) en ook de enorme schotels fruits de mer waren nergens te zien (65 euro per stuk of 110 euro voor twee is niet echt democratisch te noemen).
De pot schaft evenwel nog wat anders en dat is een prospectus vol. We kozen een van de specialiteiten van het huis: choucroute Alsacienne. Voortreffelijk bereid en opgediend. En oeuf à la neige als toetje. Meer moet dat niet zijn.
Je kan erover van mening verschillen maar wat mij betreft staat Brasserie Terminus Nord aandoen gelijk met Parijs binnenkomen door de grote poort.
Brasserie Terminus Nord, 23 rue de Dunkerque, 75010 Paris, +33 1 42 85 05 15, geen sluitingsdag
75003 Paris - Bonne-Nuit-Paris (chambres d' hôtes)
Onze keuze (via het internet) voor de wijk Le Marais bleek in realiteit een gouden ingeving te zijn en de uitgezochte chambre d' hôtes nog méér.
Le Marais is een rustige, niet door toeristen vergeven wijk op de rechteroever van de Seine. De smalle straten, de statige "immeubles" (herenhuizen, ook "hôtels" genoemd), de talrijke modeboetieks en kunstgalerijen, de wijkrestaurantjes, de cafés met terras en typische ronde tafeltjes waaraan van 's morgens tot 's avonds locals zitten te roken, drinken, eten: je waant je in het decor van een Franse film waarin ieder moment Bourvil, Tati of een andere bekende acteur kan komen opduiken.
Het Louvre, Beaubourg, het Picasso museum, de Place des Vosges, alles op wandelafstand.
Gesterkt door de lovende commentaren op http://www.tripadvisor.com/ kozen we resoluut voor deze chambre d' hôtes i.p.v. voor een hotel en daar hebben we geen moment spijt van gehad.
De drie zeer ruime, antiek ingerichte kamers (elk met toilet & douche) bevinden zich op de eerste verdieping van een klassiek "immeuble" in een rustige straat met weinig verkeer, op enkele honderden meters van de Place de la République.
Omdat deze kamers bezet waren kregen wij de pas ingerichte kamer op het gelijkvloers, die uitgeeft op een kleine binnenkoer. Rustiek interieur - houten balken incluis waar Fransen zo verzot op zijn - en tot op de millimeter volgestouwd. Dat er maar weinig licht binnenvalt stoorde ons geenszins daar we niet naar Parijs gekomen waren om op de kamer te zitten. Deze kostte daarom 25 euro minder dan de 150 euro voor de andere.
Gastheer Jean-Luc ontpopte zich als de perfecte, veeltalige entertainer tijdens het ontbijt aan de gemeenschappelijke tafel in de family living, waar de gasten vanuit alle werelddelen samenkomen voor een gedwongen - maar al snel ongedwongen en gezellige - babbel bij de croissants met café noir.
In dit verrassend intieme "onderduikadres" van de wereldstad Parijs komen we zeker terug.
Bonne Nuits Paris, Mr & Mme Marchand, 63 rue Charlot, Paris 75003, +33 1 427 183 56 http://bonne-nuit-paris.com
Le Marais is een rustige, niet door toeristen vergeven wijk op de rechteroever van de Seine. De smalle straten, de statige "immeubles" (herenhuizen, ook "hôtels" genoemd), de talrijke modeboetieks en kunstgalerijen, de wijkrestaurantjes, de cafés met terras en typische ronde tafeltjes waaraan van 's morgens tot 's avonds locals zitten te roken, drinken, eten: je waant je in het decor van een Franse film waarin ieder moment Bourvil, Tati of een andere bekende acteur kan komen opduiken.
Het Louvre, Beaubourg, het Picasso museum, de Place des Vosges, alles op wandelafstand.
Gesterkt door de lovende commentaren op http://www.tripadvisor.com/ kozen we resoluut voor deze chambre d' hôtes i.p.v. voor een hotel en daar hebben we geen moment spijt van gehad.
De drie zeer ruime, antiek ingerichte kamers (elk met toilet & douche) bevinden zich op de eerste verdieping van een klassiek "immeuble" in een rustige straat met weinig verkeer, op enkele honderden meters van de Place de la République.
Omdat deze kamers bezet waren kregen wij de pas ingerichte kamer op het gelijkvloers, die uitgeeft op een kleine binnenkoer. Rustiek interieur - houten balken incluis waar Fransen zo verzot op zijn - en tot op de millimeter volgestouwd. Dat er maar weinig licht binnenvalt stoorde ons geenszins daar we niet naar Parijs gekomen waren om op de kamer te zitten. Deze kostte daarom 25 euro minder dan de 150 euro voor de andere.
Gastheer Jean-Luc ontpopte zich als de perfecte, veeltalige entertainer tijdens het ontbijt aan de gemeenschappelijke tafel in de family living, waar de gasten vanuit alle werelddelen samenkomen voor een gedwongen - maar al snel ongedwongen en gezellige - babbel bij de croissants met café noir.
In dit verrassend intieme "onderduikadres" van de wereldstad Parijs komen we zeker terug.
Bonne Nuits Paris, Mr & Mme Marchand, 63 rue Charlot, Paris 75003, +33 1 427 183 56 http://bonne-nuit-paris.com
8620 Nieuwpoort - 't Marmietje
Deze zaak heeft nieuwe uitbaters sinds 2016
----------------------------------------------------------------
De Zeedijk telt een hele optocht van eetgelegenheden waarvan geen enkele echt benedenmaats is. Wie evenwel op zeker wil spelen stapt 't Marmietje binnen. De zaak wordt gerund door een koppel, de man chef in de keuken, de vrouw bestiert de zaal. Dit laatste met minzame daadkracht en attente efficiëntie.
Het is het soort zaak dat mijn voorkeur wegdraagt.
Hier ben ik al tientallen keren geweest en mijn vertrouwen in de chef is nog steeds onaangetast.
Alle klassiekers worden er met ingrediënten van onberispelijke kwaliteit en in de juiste gaartijden bereid. Naar mijn smaak serveren ze er de beste mosselen van Nieuwpoort.
's Middags in de week biedt men een dagmenu tegen een democratische prijs. Overigens liggen alle prijzen op een middenniveau dat voor de geboden kwaliteit en service beslist gerechtvaardigd is.
Het terras werd onlangs uitgerust met panoramische vensters waardoor je een ongehinderd uitzicht hebt op het flanerend publiek en de wijdse zee. Ook bij koud en kil weer is het er knus toeven onder de verwarmingselementen. Binnen is het interieur modern rustiek zonder op te vallen.
Reserveren kan alleen voor 12u en 18u. Nadien kan het er snel vollopen, dus kom maar beter niet te laat.
't Marmietje, Zeedijk 28, 8620 Nieuwpoort, 058- 23 72 79, dinsdag gesloten buiten het seizoen en altijd op woensdag.
----------------------------------------------------------------
De Zeedijk telt een hele optocht van eetgelegenheden waarvan geen enkele echt benedenmaats is. Wie evenwel op zeker wil spelen stapt 't Marmietje binnen. De zaak wordt gerund door een koppel, de man chef in de keuken, de vrouw bestiert de zaal. Dit laatste met minzame daadkracht en attente efficiëntie.
Het is het soort zaak dat mijn voorkeur wegdraagt.
Hier ben ik al tientallen keren geweest en mijn vertrouwen in de chef is nog steeds onaangetast.
Alle klassiekers worden er met ingrediënten van onberispelijke kwaliteit en in de juiste gaartijden bereid. Naar mijn smaak serveren ze er de beste mosselen van Nieuwpoort.
's Middags in de week biedt men een dagmenu tegen een democratische prijs. Overigens liggen alle prijzen op een middenniveau dat voor de geboden kwaliteit en service beslist gerechtvaardigd is.
Het terras werd onlangs uitgerust met panoramische vensters waardoor je een ongehinderd uitzicht hebt op het flanerend publiek en de wijdse zee. Ook bij koud en kil weer is het er knus toeven onder de verwarmingselementen. Binnen is het interieur modern rustiek zonder op te vallen.
Reserveren kan alleen voor 12u en 18u. Nadien kan het er snel vollopen, dus kom maar beter niet te laat.
't Marmietje, Zeedijk 28, 8620 Nieuwpoort, 058- 23 72 79, dinsdag gesloten buiten het seizoen en altijd op woensdag.
8620 Nieuwpoort - De Tuin
Er zijn tientallen restaurants in Nieuwpoort waar men behoorlijk kan eten voor een aanvaardbare prijs. Alle spijskaarten zijn nagenoeg inwisselbaar, alleen de kwaliteit verschilt. Echte "toeristenvallen", zoals men vaak in toeristische centra aantreft, zijn mij evenwel niet bekend.
Met een redelijk gerust gemoed vind je dus overal je vissoep, zeetong met friet, tomates crevettes en andere standaard gerechten die een toerist aan zee pleegt tot zich te nemen. Het betere werk moet men (in Nieuwpoort) ver gaan zoeken. Eens was er Bistrot Gerard, maar die hield het een paar jaar geleden voor bekeken. Het relatief jonge Charlie's Dinner zou wel kunnen, maar beperkt zich vooralsnog tot de hiervoren genoemde standaardkost, maar dan ietwat beter (en duurder) gebracht.
Voor de fijnere keuken moet je in restaurant De Tuin zijn. Het ligt en oogt wat bescheiden aan de niet-verkeersvrije kant van de zeedijk. Ook de kaart ziet er op het eerste zicht zeer standaard uit. Lady-chef Sandrine kan echter véél meer dan lekkere mosselen friet klaarmaken.
In het "menu van de chef" (37 of 47 euro volgens het aantal gangen) zit een glimp van haar kunnen verscholen. We kozen dan ook resoluut voor de "fantasie van gerookte paling, granny smith en polderaardappel" en het "duo van lamsfilet en kalfszwezerikken".
Was het voorgerecht nog door een geoefende amateur-kok te evenaren, het hoofdgerecht kon qua presentatie, gaartijden en smaak door geen enkele sterrenchef verbeterd worden. Tussenin kregen we nog een sorbet van mango. Het dessert was dan weer minder inventief dan de rest en bij de koffie had men ook iets guller mogen zijn.
De bediening was van het huiselijke, rondborstige, joviale type dat bij stijfdeftige gasten de tenen zou doen krullen, maar dat wij in deze setting wel konden appreciëren.
We vragen ons af waarom deze uitbaters niet resoluut voor de hogere klasse durven te gaan. Misschien omdat daar in Nieuwpoort onvoldoende cliënteel voor is? De kennis en kunde van chef Sandrine Losfeld zijn er in elk geval wel.
Inclusief een fles wijn van 23 euro van redelijke kwaliteit betaalden we 100 euro voor twee en dat was zeker verantwoord voor deze uitstekende maaltijd.
Restaurant De Tuin, Zeedijk 6, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-23 91 00, gesloten op dinsdagavond en woensdag.
Met een redelijk gerust gemoed vind je dus overal je vissoep, zeetong met friet, tomates crevettes en andere standaard gerechten die een toerist aan zee pleegt tot zich te nemen. Het betere werk moet men (in Nieuwpoort) ver gaan zoeken. Eens was er Bistrot Gerard, maar die hield het een paar jaar geleden voor bekeken. Het relatief jonge Charlie's Dinner zou wel kunnen, maar beperkt zich vooralsnog tot de hiervoren genoemde standaardkost, maar dan ietwat beter (en duurder) gebracht.
Voor de fijnere keuken moet je in restaurant De Tuin zijn. Het ligt en oogt wat bescheiden aan de niet-verkeersvrije kant van de zeedijk. Ook de kaart ziet er op het eerste zicht zeer standaard uit. Lady-chef Sandrine kan echter véél meer dan lekkere mosselen friet klaarmaken.
In het "menu van de chef" (37 of 47 euro volgens het aantal gangen) zit een glimp van haar kunnen verscholen. We kozen dan ook resoluut voor de "fantasie van gerookte paling, granny smith en polderaardappel" en het "duo van lamsfilet en kalfszwezerikken".
Was het voorgerecht nog door een geoefende amateur-kok te evenaren, het hoofdgerecht kon qua presentatie, gaartijden en smaak door geen enkele sterrenchef verbeterd worden. Tussenin kregen we nog een sorbet van mango. Het dessert was dan weer minder inventief dan de rest en bij de koffie had men ook iets guller mogen zijn.
De bediening was van het huiselijke, rondborstige, joviale type dat bij stijfdeftige gasten de tenen zou doen krullen, maar dat wij in deze setting wel konden appreciëren.
We vragen ons af waarom deze uitbaters niet resoluut voor de hogere klasse durven te gaan. Misschien omdat daar in Nieuwpoort onvoldoende cliënteel voor is? De kennis en kunde van chef Sandrine Losfeld zijn er in elk geval wel.
Inclusief een fles wijn van 23 euro van redelijke kwaliteit betaalden we 100 euro voor twee en dat was zeker verantwoord voor deze uitstekende maaltijd.
Restaurant De Tuin, Zeedijk 6, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-23 91 00, gesloten op dinsdagavond en woensdag.
9831 Deurle - Brasserie The Green
Brasserie The Green is gevestigd onder het dak van Auberge du Pêcheur, een sinds mensenheugnis gerenommeerd huis aan de oevers van de Leie. In de zestig- en zeventiger jaren was dit de Siphon van het Gentse, een steak-fabriek én overbevolkt. Later kwam er de klad in tot de zaak overging in handen van enkele vermogende industriëlen uit Deinze. Die bouwden met vallen en opstaan en met veel geld een professioneel gerund horeca-concern op, inclusief dit hotel, klasse-restaurant en brasserie in Deurle.
We lieten het klasse-restaurant "Orangerie" (1 Michelin ster) voor wat het was en moesten zodoende het romantische uitzicht ontberen op de Leie en de aangrenzende koeien als de schilderijen van de Latemse school.
De aan de straatkant gelegen brasserie (met ruim terras) werd onlangs volledig vernieuwd en oogt sober hedendaags met overwegende tinten van grijs en zwart, een stijl die momenteel erg in is, waardoor veel etablissementen van enige klasse sterk op elkaar gaan gelijken.
We kozen voor het drie gangen menu van 35 euro, omdat de prijzen à la carte ons niet mals toeschenen, voor een brasserie. Maar we bevinden ons dan ook in de gemeente met het hoogste gemiddeld inkomen van het land.
De hapjes bij het aperitief stelden niet veel voor, de witte huiswijn mocht er best wezen.
Als voorgerecht koos ik voor 6 oesters, daar kon niet veel mis mee gaan. Mijn twee gasten gingen voor de rundscarpaccio die nu eens niet in dunne plakjes maar als omhulsel van een groentenescabèche werd geserveerd.
Het hoofdgerecht van irish ribeye viel zichtbaar in de smaak en op mijn gegrilde heilbot met lamsoren, compote van bloemkool en béarnaisesaus viel niets aan te merken.
Het menu sloot af met heerlijke mini-ijsparfaits.
Met een kleine 50 euro per persoon waren we méér geld kwijt dan we aanvankelijk in gedachten hadden, maar we genoten van een voortreffelijk diner, dat was het voornaamste.
De zaak is zijn Bib Gourmand in de Michelin gids zeker waard.
Brasserie The Green, Pontstraat 41, 9831 Deurle, tel. 09-282 31 44, geen sluitingsdag
We lieten het klasse-restaurant "Orangerie" (1 Michelin ster) voor wat het was en moesten zodoende het romantische uitzicht ontberen op de Leie en de aangrenzende koeien als de schilderijen van de Latemse school.
De aan de straatkant gelegen brasserie (met ruim terras) werd onlangs volledig vernieuwd en oogt sober hedendaags met overwegende tinten van grijs en zwart, een stijl die momenteel erg in is, waardoor veel etablissementen van enige klasse sterk op elkaar gaan gelijken.
We kozen voor het drie gangen menu van 35 euro, omdat de prijzen à la carte ons niet mals toeschenen, voor een brasserie. Maar we bevinden ons dan ook in de gemeente met het hoogste gemiddeld inkomen van het land.
De hapjes bij het aperitief stelden niet veel voor, de witte huiswijn mocht er best wezen.
Als voorgerecht koos ik voor 6 oesters, daar kon niet veel mis mee gaan. Mijn twee gasten gingen voor de rundscarpaccio die nu eens niet in dunne plakjes maar als omhulsel van een groentenescabèche werd geserveerd.
Het hoofdgerecht van irish ribeye viel zichtbaar in de smaak en op mijn gegrilde heilbot met lamsoren, compote van bloemkool en béarnaisesaus viel niets aan te merken.
Het menu sloot af met heerlijke mini-ijsparfaits.
Met een kleine 50 euro per persoon waren we méér geld kwijt dan we aanvankelijk in gedachten hadden, maar we genoten van een voortreffelijk diner, dat was het voornaamste.
De zaak is zijn Bib Gourmand in de Michelin gids zeker waard.
Brasserie The Green, Pontstraat 41, 9831 Deurle, tel. 09-282 31 44, geen sluitingsdag
9000 Gent - C-Jean
Dit restaurant in hartje Gent, vlakbij het belfort en de kathedraal, staat hoog gequoteerd bij zowel GaultMillau (15 punten) als Michelin (1 ster). Onze eerste kennismaking op een doordeweekse donderdagmiddag in maart was echter een afknapper.
We kozen voor de lunchmenu van 35 euro (voorgerecht, hoofdgerecht, koffie), in de hoop voor een redelijke prijs te kunnen proeven van de culinaire hoogstandjes waaraan dit huis zijn hoge ranking te danken heeft.
Driewerf eilaas. De porties waren zo mini-mini, de gekozen wijn zo pover van kwaliteit, het lokaal zo ongezellig leeg, dat we eerder teleurgesteld zijn buiten gegaan.
Ja, de smaken van de gerechten, wat zeg ik, gerechtjes, waren zeer verfijnd en fraai gepresenteerd en bewezen dat de kok wel boven de doorsnee uitsteekt, daar niet van, maar meer dan zuinige voorproefjes stelden ze niet voor.
Daar waar andere gelijkaardige etablissementen zich tegen dergelijke kritiek proberen in te dekken door bij de koffie een gulle waaier versnaperingen te serveren, beperkte C-Jean zich tot 1 (één) praline en twee met een vergrootglas te zoeken zoetigheden.
Noch ik noch mijn tafelgenoot zijn grote eters, maar dit vonden wij toch al te gortig. Het totaal ontbreken van enige gulheid was veel te opvallend.
De wijnkaart biedt slechts een beperkt aantal flessen onder de 30 euro. Wij kozen voor een sauvignon blanc van 25 euro die geen enkele van de verfrissende, aromatische kenmerken van deze druif vertoonde en regelrecht uit de supermarkt had kunnen komen.
Omdat we iets te vieren hadden namen we nog een pousse-café toe en dat dikte de rekening nog aan tot 135 euro voor twee.
Niet voor herhaling vatbaar.
(Zouden anderen voor ons misschien dezelfde ervaring hebben opgedaan, want buiten ons twee was er niemand?)
C-Jean, Cataloniëstraat 3, 9000 Gent, 09-223 30 40, zondag en maandag gesloten
We kozen voor de lunchmenu van 35 euro (voorgerecht, hoofdgerecht, koffie), in de hoop voor een redelijke prijs te kunnen proeven van de culinaire hoogstandjes waaraan dit huis zijn hoge ranking te danken heeft.
Driewerf eilaas. De porties waren zo mini-mini, de gekozen wijn zo pover van kwaliteit, het lokaal zo ongezellig leeg, dat we eerder teleurgesteld zijn buiten gegaan.
Ja, de smaken van de gerechten, wat zeg ik, gerechtjes, waren zeer verfijnd en fraai gepresenteerd en bewezen dat de kok wel boven de doorsnee uitsteekt, daar niet van, maar meer dan zuinige voorproefjes stelden ze niet voor.
Daar waar andere gelijkaardige etablissementen zich tegen dergelijke kritiek proberen in te dekken door bij de koffie een gulle waaier versnaperingen te serveren, beperkte C-Jean zich tot 1 (één) praline en twee met een vergrootglas te zoeken zoetigheden.
Noch ik noch mijn tafelgenoot zijn grote eters, maar dit vonden wij toch al te gortig. Het totaal ontbreken van enige gulheid was veel te opvallend.
De wijnkaart biedt slechts een beperkt aantal flessen onder de 30 euro. Wij kozen voor een sauvignon blanc van 25 euro die geen enkele van de verfrissende, aromatische kenmerken van deze druif vertoonde en regelrecht uit de supermarkt had kunnen komen.
Omdat we iets te vieren hadden namen we nog een pousse-café toe en dat dikte de rekening nog aan tot 135 euro voor twee.
Niet voor herhaling vatbaar.
(Zouden anderen voor ons misschien dezelfde ervaring hebben opgedaan, want buiten ons twee was er niemand?)
C-Jean, Cataloniëstraat 3, 9000 Gent, 09-223 30 40, zondag en maandag gesloten
3001 Heverlee - Brasserie 500
Waar sinds mensenheugenis de afspanning "La Chasse" gelegen was, bevindt zich nu Brasserie 500, gemakshalve genoemd naar het huisnummer op de (drukke) Naamsesteenweg. Geen vooruitgang, als je 't mij vraagt.
Wel een vooruitgang is het totaal vernieuwde interieur dat met nieuwe antieke materialen een ouderwetse gezelligheid moet uitstralen.
Er kan behoorlijk veel volk zitten en dat was ook het geval op deze doordeweekse winteravond, dus dat beloofde.
De kaart is rijk gestoffeerd en doet vermoeden dat alles regelrecht uit de diepvries komt. Waar het ook vandaan kwam, wat we op ons bord kregen mocht er best wezen. En dat voor de gunstprijs van 13,50 euro (voor 2 gerechten, excl. drank) die de leidster van het gezelschap had weten te versieren.
De bediening was correct en vriendelijk.
Dit adres verdient verder geëxploreerd te worden.
Brasserie 500, Naamsesteenweg 500, 3001 Heverlee, 016-41 37 04, geen sluitingsdag
Wel een vooruitgang is het totaal vernieuwde interieur dat met nieuwe antieke materialen een ouderwetse gezelligheid moet uitstralen.
Er kan behoorlijk veel volk zitten en dat was ook het geval op deze doordeweekse winteravond, dus dat beloofde.
De kaart is rijk gestoffeerd en doet vermoeden dat alles regelrecht uit de diepvries komt. Waar het ook vandaan kwam, wat we op ons bord kregen mocht er best wezen. En dat voor de gunstprijs van 13,50 euro (voor 2 gerechten, excl. drank) die de leidster van het gezelschap had weten te versieren.
De bediening was correct en vriendelijk.
Dit adres verdient verder geëxploreerd te worden.
Brasserie 500, Naamsesteenweg 500, 3001 Heverlee, 016-41 37 04, geen sluitingsdag
Abonneren op:
Posts (Atom)