Aan de buitenkant ziet het er wat onderkomen uit, tussen de riante terrassen op de zeedijk, en ook vanbinnen is de glorie tanende, maar wat op tafel komt is van het beste wat de talrijke toeristenrestaurants van Nieuwpoort te bieden hebben.
Uit de open keuken komen eerlijke gerechten die met liefde en kwaliteitsvolle ingrediënten bereid zijn. De uitbater is kennelijk niet uit op snel geldgewin en lijkt al best tevreden met het creëren van een gemoedelijke sfeer die de habitués weten te appreciëren. Wie kiest voor het vismenu (27 euro) krijgt twee huisgemaakte garnaalkroketten en drie onberispelijke slibtongetjes met lekkere dikke frieten. Ook de huiswijn is van de betere soort.
Een aanrader.
Restaurant Lombardie, Zeedijk 36, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-23 69 51, maandag gesloten
8400 Oostende - De Stad Kortrijk
Restaurant "De stad Kortrijk" heeft opgehouden te bestaan. De vroegere uitbater, René, houdt er nu een wijnhandel. Even eigenzinnig als vroeger? Vraagteken.
Daar zijn we terug....
Niet dat we op een
Bart-De-Wever-dieet zijn overgestapt of dat onze doktoor het rijkelijk tafelen
heeft verboden, neen, gewoon gebrek aan tijd. Daarom heeft u in zo lange tijd
niets meer van ons gehoord. Met pensioen en toch tijd tekort. Wie het niet
gelooft is vermoedelijk nog nooit met pensioen geweest.
Met de beste
voornemens zijn we het jaar 2013 begonnen en nemen we de draad van deze blog
weer op.
Hieronder de lijst
van de achterstallige besprekingen. We schrikken er zelf een beetje van. Bij
gebrek aan notities zijn we niet meer in staat een uitvoerige beschrijving te
geven van wat er op tafel kwam. Maar minstens een algemene indruk is blijven hangen
en alleszins de reden(en) waarom we het betreffende restaurant zouden
aanbevelen of afraden. Die ervaringen willen we - een voor een - in de komende tijd opnieuw met u
delen.
(in chronologische volgorde, de oudste eerst)
Sir Antony Van
Dyck – Antwerpen
Table d’ amis –
Kortrijk
L’ Ecailler du Palais Royal – Brussel
la Tortue du
Sablon – Brussel
Sun Beach –
Nieuwpoort
L’ Assiette au
Beurre - Frameries
’t Boothuis –
Nieuwpoort
Marina – Oostende
Salons Saint
Germain - Diksmuide
Trente - Leuven
De Kristalijn -
Genk
La belle
Maraichère – Brussel
Belfort, Poperinge
La Marie Joseph –
Brussel
Drei Tonghen –
Leuven
De Ooievaar –
Roeselare
The Ribs – Leuven
Ming – Leuven
New Mexico – Leuven
De Pêcheur -
Deurle
Rodins – Leuven
De Godevaart –
Antwerpen
Goffins –
Brugge
Allegro Ma Non
Troppo – Aalst
La Marée – Brussel
(Vlaamse stwg)
Vismet – Brussel
’t Overhamme –
Aalst
Het Verschil –
Aalst
Het genoegen –
Sint-Niklaas
Gare Guillemins –
Luik
Ming – Leuven
Lust – Leuven
Le Grillon – Oostende
Koeckhofs – Achel
Het Ovenhuis –
Watou
Brasserie Latem –
Sint-Martens-Latem
Huyze Waterloos –
Sint-Martens-Latem
Michel –
Groot-Bijgaarden
Scheltema –
Brussel
Brasserie Vinois –
Sint-Martens-Latem
Luzine – Leuven
Terrazza Latem –
Sint-Martens-Latem
Vitrine - Gent
2000 Antwerpen - De Zeespreeuw
Naar de betere eetgelegenheden rond het nagelnieuwe MAS is het nu nog wat zoeken maar daar zal ongetwijfeld snel verandering in komen. De opwaardering van deze buurt gebeurt zo waar je bij staat.
We zochten dan maar de nabije Zeespreeuw op, een oud gekend huis in de vroeger wat louche havenbuurt. Het interieur heeft al heel wat jaren op de teller, zo ook de garçon die er weinig twijfel over laat bestaan wie hier de koning is.
Een wijnkaart kregen we niet te zien. De huiswijn, een Muscadet, dat zou het worden. Wie voor de ongelooflijk laag geprijsde lunch van 13,70 euro kiest zal voorzeker geen wijnkenner zijn, zo dacht kennelijk de enige bedienaar die ons ook verder als boerkes van den buiten bleef aankijken.
De aanzet, een salade van maatjes, was veelbelovend, maar met het hoofdgerecht zakte onze verwachting als een pudding in elkaar. Kabeljauw met puree en spinazie, stond er op l’ ardoise. De kabeljauw had veel te lang in de oven gestaan, evenals de puree die zo droog was als karton. Aan het (inbegrepen) dessert hebben we ons niet gewaagd en dan maar een koffie genomen.
Aan vaste stamgasten nochtans geen gebrek in deze door Gault Millau tot voor kort met 13/20 en vooralsnog met een duim bedachte vergane glorie. Misschien is het à la carte stukken beter, maar die test gaan wij alleszins niet doen, na deze teleurstellende kennismaking. (Het MAS daarentegen is zeker een tweede bezoek waard.)
De Zeespreeuw, Oude Leeuwenrui 52, 2000 Antwerpen, tel. 03- 233 13 41, gesloten op zondag, maandag en zaterdagmiddag
We zochten dan maar de nabije Zeespreeuw op, een oud gekend huis in de vroeger wat louche havenbuurt. Het interieur heeft al heel wat jaren op de teller, zo ook de garçon die er weinig twijfel over laat bestaan wie hier de koning is.
Een wijnkaart kregen we niet te zien. De huiswijn, een Muscadet, dat zou het worden. Wie voor de ongelooflijk laag geprijsde lunch van 13,70 euro kiest zal voorzeker geen wijnkenner zijn, zo dacht kennelijk de enige bedienaar die ons ook verder als boerkes van den buiten bleef aankijken.
De aanzet, een salade van maatjes, was veelbelovend, maar met het hoofdgerecht zakte onze verwachting als een pudding in elkaar. Kabeljauw met puree en spinazie, stond er op l’ ardoise. De kabeljauw had veel te lang in de oven gestaan, evenals de puree die zo droog was als karton. Aan het (inbegrepen) dessert hebben we ons niet gewaagd en dan maar een koffie genomen.
Aan vaste stamgasten nochtans geen gebrek in deze door Gault Millau tot voor kort met 13/20 en vooralsnog met een duim bedachte vergane glorie. Misschien is het à la carte stukken beter, maar die test gaan wij alleszins niet doen, na deze teleurstellende kennismaking. (Het MAS daarentegen is zeker een tweede bezoek waard.)
De Zeespreeuw, Oude Leeuwenrui 52, 2000 Antwerpen, tel. 03- 233 13 41, gesloten op zondag, maandag en zaterdagmiddag
8300 Knokke-Heist - La Croisette
Niet alles in Knokke is peperduur. Ook de welgestelde burger die in deze badplaats neerstrijkt weet een democratisch geprijsde maaltijd te appreciëren. Zo iemand begeeft zich naar restaurant La Croisette beneden aan het Van Bunnenplein waar goede kwaliteit voor een eerlijke prijs geen ijdele slogan is.
Op een vrijdagmiddag liep de zaak behoorlijk vol voor voornamelijk de 3-gangen lunch aan 25 euro. Een buil kan je je daar niet aan vallen als je bedenkt dat de doorsnee eettent aan de kust zonder aarzelen 20 euro vraagt of meer voor één schotel.
Er was keuze tussen telkens twee schotels. We bestelden en kregen een groot bord frisse, evenwichtig gekruide carpaccio van zalm als voorgerecht. De vrouw des huizes had ons vooraf gewaarschuwd dat de aangekondigde asperges slechts versiering zouden zijn en dat bleek ook zo. Toch attent en bewijs van klasse.
Als hoofdgerecht opteerden we voor sliptongetjes met salade en frieten. Een klassieker, die hier niet zwom in het vet zoals zo vaak. De salade, afzonderlijk geserveerd, oversteeg de gebruikelijke klad geraspte wortelen en sneetjes komkommer. De frieten zagen er wat verfomfaaid uit maar dat komt waarschijnlijk omdat we de aanblik van handgesneden friet niet meer gewoon zijn.
Met een lekkere crème brulée sloten we deze voortreffelijke maaltijd af.
Wijn onder de 30 euro moet je hier niet zoeken maar onder de 35 euro vind je zeker je gading. Onze Pays d’ OC van 32 euro dronk fris en vlot weg. Ook hierin onderscheidt La Croisette zich van de twaalf-in-een-dozijn eettenten. Zelfs de goedkoopste fles is gewoon goed.
Als we nog eens in Knokke zijn komen we hier beslist terug.
La Croisette, Van Bunnenplein 24, 8300 Knokke-Heist, tel. 050- 61 28 39, dinsdag en woensdag gesloten
Op een vrijdagmiddag liep de zaak behoorlijk vol voor voornamelijk de 3-gangen lunch aan 25 euro. Een buil kan je je daar niet aan vallen als je bedenkt dat de doorsnee eettent aan de kust zonder aarzelen 20 euro vraagt of meer voor één schotel.
Er was keuze tussen telkens twee schotels. We bestelden en kregen een groot bord frisse, evenwichtig gekruide carpaccio van zalm als voorgerecht. De vrouw des huizes had ons vooraf gewaarschuwd dat de aangekondigde asperges slechts versiering zouden zijn en dat bleek ook zo. Toch attent en bewijs van klasse.
Als hoofdgerecht opteerden we voor sliptongetjes met salade en frieten. Een klassieker, die hier niet zwom in het vet zoals zo vaak. De salade, afzonderlijk geserveerd, oversteeg de gebruikelijke klad geraspte wortelen en sneetjes komkommer. De frieten zagen er wat verfomfaaid uit maar dat komt waarschijnlijk omdat we de aanblik van handgesneden friet niet meer gewoon zijn.
Met een lekkere crème brulée sloten we deze voortreffelijke maaltijd af.
Wijn onder de 30 euro moet je hier niet zoeken maar onder de 35 euro vind je zeker je gading. Onze Pays d’ OC van 32 euro dronk fris en vlot weg. Ook hierin onderscheidt La Croisette zich van de twaalf-in-een-dozijn eettenten. Zelfs de goedkoopste fles is gewoon goed.
Als we nog eens in Knokke zijn komen we hier beslist terug.
La Croisette, Van Bunnenplein 24, 8300 Knokke-Heist, tel. 050- 61 28 39, dinsdag en woensdag gesloten
3000 Leuven - Ming Restaurant Bar
Deze zaak veranderde van concept (geen Chinees meer) en van naam (nu Bar Nine)
We frequenteren dit restaurant al ruim twintig jaar, van toen het nog het betere, chique Chinese restaurant wilde zijn (en ook was). De formule veranderde een paar keer onderweg en nu is het hapjes à volonté voor een vaste prijs (19 euro ’s middags; 29 euro ’s avonds en de zondag). Eigenlijk hetzelfde eten – van uitstekend kwaliteit en smaak – als vroeger maar nu per afzonderlijk te bestellen schotels opgediend.
Onze favorieten zijn: teppanyaki van garnalen; mariage à trois van filet pur, kip en scampi; varkensribbetjes op Pekinese wijze.
Men zoekt kennelijk nog naar de juiste procedure van bestellen want daar waar dat tot voor kort per twee schotels kon, dringt men er nu vriendelijk op aan alles ineens te bestellen: twee koude gerechten, één teppanyaki gerecht en twee warme gerechten. Voor het gemak van de keuken, meneer.
Geen vooruitgang voor de klant, als je het ons vraagt. Na een goed uur sta je weer op straat en vooral: de twee warme gerechten worden tegelijk opgediend. Dat betekent dat het tweede half koud is tot je er aan begint. Doodjammer van het voedsel dat nochtans met zorg en smaak is bereid.
Ben je in een gezelschap van vier of meer personen dan ontstaat een chaos van jewelste. De bediening poot de schotels lukraak op tafel neer en men moet maar zelf uitzoeken wat wat is en wat bij wie past. Heb je toevallig met z’n tweeën hetzelfde besteld dan arriveert dat op één schotel. Zie je al het tafereel in geval je compagnon aan het andere eind van de tafel zit? Verwarring alom, niet bevorderlijk voor het genieten van de – het dient herhaald – lekkere gerechten.
Het keukenteam van “de Ming” verdient alleszins beter.
Ming Restaurant Bar, Oude Markt 9-10, 3000 Leuven, tel. 016-29 20 20, dinsdag gesloten
We frequenteren dit restaurant al ruim twintig jaar, van toen het nog het betere, chique Chinese restaurant wilde zijn (en ook was). De formule veranderde een paar keer onderweg en nu is het hapjes à volonté voor een vaste prijs (19 euro ’s middags; 29 euro ’s avonds en de zondag). Eigenlijk hetzelfde eten – van uitstekend kwaliteit en smaak – als vroeger maar nu per afzonderlijk te bestellen schotels opgediend.
Onze favorieten zijn: teppanyaki van garnalen; mariage à trois van filet pur, kip en scampi; varkensribbetjes op Pekinese wijze.
Men zoekt kennelijk nog naar de juiste procedure van bestellen want daar waar dat tot voor kort per twee schotels kon, dringt men er nu vriendelijk op aan alles ineens te bestellen: twee koude gerechten, één teppanyaki gerecht en twee warme gerechten. Voor het gemak van de keuken, meneer.
Geen vooruitgang voor de klant, als je het ons vraagt. Na een goed uur sta je weer op straat en vooral: de twee warme gerechten worden tegelijk opgediend. Dat betekent dat het tweede half koud is tot je er aan begint. Doodjammer van het voedsel dat nochtans met zorg en smaak is bereid.
Ben je in een gezelschap van vier of meer personen dan ontstaat een chaos van jewelste. De bediening poot de schotels lukraak op tafel neer en men moet maar zelf uitzoeken wat wat is en wat bij wie past. Heb je toevallig met z’n tweeën hetzelfde besteld dan arriveert dat op één schotel. Zie je al het tafereel in geval je compagnon aan het andere eind van de tafel zit? Verwarring alom, niet bevorderlijk voor het genieten van de – het dient herhaald – lekkere gerechten.
Het keukenteam van “de Ming” verdient alleszins beter.
Ming Restaurant Bar, Oude Markt 9-10, 3000 Leuven, tel. 016-29 20 20, dinsdag gesloten
1000 Brussel - Le Quai
Aan voorbereiding ontbrak het nochtans niet. Of misschien toch. La Belle Maraîchère, onze eerste keuze, bleek gesloten op woensdag. Bij de buur, Le Fourneau, moet je op hoge barkrukken zitten: niet meer aan ons besteed. Bij François op de hoek en in L’ Huitrière waren we al eens geweest. Maar niet getreurd. Aan eetgelegenheden geen gebrek daar in de buurt van de Brusselse Vismarkt. Dus doken we op goed geluk restaurant Le Quai binnen. “The Lobster Shop” prijkt er naast de naam. Een kreeftje, ja, daar hadden we wel zin in. Inbegrepen in het lunch menu van 23,50 euro voor drie gangen. Daar konden we ons geen buil aan vallen. Dachten we.
Buiten nog een eenzame zonderling waren wij de enige klanten in de relatief kleine gelagzaal. Het interieur dateert uit de jaren vijftig en oogt zo aftands en uitgeleefd, je moet het gezien hebben om het te geloven. Ik vermoed dat de zaak het vooral van de avonden moet hebben wanneer kitsch en verregaande slijtage aan het zicht onttrokken worden.
Dit hoeft echter geen domper op de culinaire geneugten te zetten, integendeel. Wij hoopten dat uit de (vermoedelijk) even grootmoederlijke potten de pure, echte, eenvoudige maar eerlijke kreeftenbereidingen zouden tevoorschijn komen.
Uit de wijnkaart kozen we een witte Bourgogne die zijn prijs (28 euro) zeker waard bleek te zijn.
De kreeftensoep, rijkelijk van croûtons en rouille voorzien, was te lauw en te flauw om echt te kunnen bekoren.
Met bijna aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid was de halve kreeft eerst langs de diepvries gepasseerd. Toch net op tijd uit het hete sop gevist zodat ze haar sappigheid nog niet verloren had. Begeleid door drie soorten sausen smaakte het eerder klein uitgevallen beest toch voortreffelijk.
Voor alle zekerheid ruilden we het dessert voor een koffie om deze kennelijk op toeristen afgestemde maaltijd af te sluiten. Hadden we toch niet beter op de ongemakkelijke krukken van Le Fourneau plaatsgenomen?
Le Quai, Baksteenkaai 14, 1000 Brussel, 02-512 37 36, maandag en dinsdag gesloten
Buiten nog een eenzame zonderling waren wij de enige klanten in de relatief kleine gelagzaal. Het interieur dateert uit de jaren vijftig en oogt zo aftands en uitgeleefd, je moet het gezien hebben om het te geloven. Ik vermoed dat de zaak het vooral van de avonden moet hebben wanneer kitsch en verregaande slijtage aan het zicht onttrokken worden.
Dit hoeft echter geen domper op de culinaire geneugten te zetten, integendeel. Wij hoopten dat uit de (vermoedelijk) even grootmoederlijke potten de pure, echte, eenvoudige maar eerlijke kreeftenbereidingen zouden tevoorschijn komen.
Uit de wijnkaart kozen we een witte Bourgogne die zijn prijs (28 euro) zeker waard bleek te zijn.
De kreeftensoep, rijkelijk van croûtons en rouille voorzien, was te lauw en te flauw om echt te kunnen bekoren.
Met bijna aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid was de halve kreeft eerst langs de diepvries gepasseerd. Toch net op tijd uit het hete sop gevist zodat ze haar sappigheid nog niet verloren had. Begeleid door drie soorten sausen smaakte het eerder klein uitgevallen beest toch voortreffelijk.
Voor alle zekerheid ruilden we het dessert voor een koffie om deze kennelijk op toeristen afgestemde maaltijd af te sluiten. Hadden we toch niet beter op de ongemakkelijke krukken van Le Fourneau plaatsgenomen?
Le Quai, Baksteenkaai 14, 1000 Brussel, 02-512 37 36, maandag en dinsdag gesloten
Abonneren op:
Posts (Atom)