1702 Groot Bijgaarden - Michel

Nog weken na ons bezoek moesten we bij elke maaltijd op restaurant terugdenken aan de gebraden patrijs met wijnbladeren “au naturel”. Zo succulent en fijn van smaak als in Restaurant Michel hadden we die nog nergens gegeten.
De hele eetervaring rekenen we overigens tot onze beste van het jaar.
Het begon al met de proevertjes tijdens het aperitief in de bar. Een festijn van smaken. Die onze ietwat oncomfortabele zit op de design stoeltjes deden vergeten. De houten bevloering loopt in een boog door tot boven aan de wand. Merkwaardig.
De hele inrichting verraadt duidelijk de hand van een interieurarchitect. Die hier zijn zin heeft mogen doen. Veel hout, koper en spiegels. Niet direct onze smaak maar harmonieus in zijn stijl.
Voor wat de chef op tafel toverde echter komen we superlatieven tekort. Het marktmenu bood ganzenleverpastei met frisse tapiocasalade en hazelnootcrème. Een smaakbom smeltend in de mond.
Daarna kwamen gebakken langoustines, emulsie van courgetten en appelvinaigrette in perfecte smaakbalans.
Het hoofdgerecht, de patrijs door de gastvrouw in de zaal versneden, werd zoals gezegd het hoogtepunt van dit culinair feest. Wat het duo van desserten voorstelde zijn we vergeten, maar die patrijs vergeten we nog lang niet.
De toeslag van 25 euro voor aangepaste wijnen was ruim verantwoord.
Neen, goedkoop is Restaurant Michel niet (1 Michelin ster; 16/20 Gault Millau) maar zijn geld meer dan waard.



Restaurant Michel, A. Gossetlaan 31, 1702 Groot Bijgaarden, tel. 02 - 466 69 91, zondag en maandag gesloten

1000 Brussel - Le Ravenstein

Opklimmend van het Centraal Station naar het Museum van Schone Kunsten liepen we, op de bonnefooi, restaurant Le Ravenstein binnen. Vrezend dat er verderop niet veel eetgelegenheden meer te vinden zouden zijn en, niet onbelangrijk, aangetrokken door het bord “lunch à 22 euro”.
We namen plaats in de modernere, niet ongezellige aanbouw waar zich ook de open keuken bevindt.
De bediening is vriendelijk en doet haar best om Nederlands te spreken.
De lunch bestaat uit 3 gangen met telkens drie keuzemogelijkheden. Een selectie van een achttal Franse wijnen is per glas te verkrijgen aan 5 euro. We maakten daar dankbaar gebruik van en zowel de witte als de rode was van uitstekende kwaliteit.
De aperitiefhapjes, de witloofsoep, de gebakken dorade met risotto en coulis deden qua presentatie en smaakfinesse vermoeden dat hier een betere dan doorsnee kok aan het werk was. Pas achteraf zijn we op de website van Le Ravenstein aan de weet gekomen dat Alain Bohné in de beste eethuizen van het land de stiel geleerd heeft. En vastgesteld dat Gault Millau hem 15/20 toekent.
Voor 35 euro genoten we van een zeer smaakvolle lunch in een van de betere restaurants van Brussel. Niets of weinig meer dan wat men in een brasserie betaalt of in een restaurant van twaalf-in-een-dozijn. Beslist een aanrader als je in de omgeving bent van het Centraal Station / Koningsplein.


Le Ravenstein, Ravensteinstraat 1, 1000 Brussel, tel. 02-512 77 68, zondag gesloten

8000 Brugge - Nieuw Monnikenwerve

Om dit restaurant te vinden is een GPS een zegen: midden een industrieterrein nabij de express weg naar Blankenberge / Zeebrugge. Hoe de Aziaten hier neergestreken zijn is mij niet bekend, maar wat ze hier neerzetten op culinair gebied overstijgt beslist de doorsnee Chinees die we kennen.
Het begint al met het interieur waar de typische overdaad aan Chinese draken en tierlantijnen totaal ontbreekt. Veel meer opsmuk dan in een bedrijfskantine is er niet. Wat uit de potten van de open keuken komt mag er echter best wezen.
We waren nochtans bijzonder sceptisch toen het gezelschap waarin we verkeerden uit pure (West-Vlaamse) zuinigheid voor de lunchformule van 14,80 euro koos en we de sterk gelimiteerde kaart hadden doorgenomen.
De formule was nieuw voor ons: je keuze moet je aanstippen op een bestelformulier waaruit blijkt dat er voor de lunch veel minder variatie is dan op de kaart afgebeeld. Dat volledig assortiment is voorbehouden voor de diner formule (23,80 euro) (in het weekend +2 euro).
Met frisse tegenzin lieten we dan maar achtereenvolgens gebakken visquenelles aanrukken, gefrituurde scampi’s, scampi’s met looksaus en gebakken kikkerbilletjes. Al deze gerechtjes waren echter in hun eenvoud zo perfect gegaard en lekker, dat we waarachtig mogen spreken van een bijzondere maaltijd die op gebied van smakelijkheid en finesse gerust naast talrijke andere hier beschreven gelegenheden mag staan.
De gerechten worden aan tafel gebracht tot bij de persoon die ze bestelde en niet, zoals in Ming Restaurant te Leuven bijvoorbeeld, zomaar gezamenlijk in het midden van de tafel neergepoot. Dat zou in dit gezelschap van twaalf tot een onontwarbare chaos hebben geleid.
Bij het aperitief mag men zich aan het buffet gaan bedienen van een ruim assortiment hapjes. Er is ook keuze uit twee soorten soep.
En dit alles voor 14,80 euro, hoe is het mogelijk. De wijn was best te drinken, voor zijn prijs. De bediening vriendelijk en attent, daar hebben die Aziaten een patent op.
Als je ooit in de buurt van Brugge bent, de drukte van het centrum wil vermijden en weinig geld uitgeven, dan is dit adres zeker aan te bevelen.


Nieuw Monnikenwerve, Monnikenwerve 2, 8000 Brugge, tel. 050-686 808, donderdag gesloten

8850 Ardooie - 't Stil Genot

Deze zaak bestaat niet meer
---------------------------
We konden nog net genieten van de najaarszon op het terras van deze met smaak gerestaureerde hoeve. Enkele uit hun ren ontsnapte neerhofhoenders keken nieuwsgierig toe hoe we nipten aan een naar onze smaak veel te zure Chardonnay Meerdael. De aperitiefhapjes op een spies waren al een voorteken dat de kok niet terugdeinst voor enige gedurfde creativiteit.
Deze pastorale setting werd verstoord door het niet te negeren geluid van de nabije A17 autoweg. Binnen is daar niets van te horen maar zijn de nogal zwaar uitgevallen meubilering en donkere kleurtinten vrij dominant.
In het keuzemenu van 45 euro gingen de enen voor alle zekerheid voor oesters als voorgerecht, de anderen voor cannelloni van gegratineerde tongfilets met een thee van citroengras. Een voorgerecht om u tegen te zeggen.
Wie als hoofdgerecht had gekozen voor de wilde eendenborst zag zich geconfronteerd met te lang gegaard vlees waaraan de vijgen en honing, de knolseldermousseline en de saus van bospaddenstoelen en porto weinig konden verhelpen.
De anderen keken tegen een uit de kluiten gewassen kabeljauwrug aan met tomatenmarmelade, groentennoedels en sabayon van blond bier.
Na deze twee vrij substantiële gangen hadden de meesten van het zeskoppig gezelschap enige moeite met het verstouwen van de moelleux van chocolade en coulis van frambozen.
Je ziet, de kok tracht uit de band te springen met niet alledaagse garnituren waaraan het even wennen is. De porties zijn naar huidige standaarden weelderig te noemen.
Alles bij elkaar konden wij deze klassieke maaltijd redelijk appreciëren. Als de chef nu nog zijn hulpkoks de discipline van de juiste bereidingstijden weet bij te brengen dan staat een opname in een gereputeerde restaurantgids er zeker aan te komen.

't Stil Genot, Gapaardstraat 23a, 8850 Ardooie, tel. 051-74 75 67, gesloten op maandag en dinsdag

1000 Brussel - François

Rond het Sint Katelijneplein en de baksteenkaai (de Brusselse vismarkt) zijn er restaurants zat, maar opgepast, vele zijn gericht op het zo snel mogelijk uitkleden van buitenlanders die in groten getale op deze culinaire concentratie afkomen. Tot de meer solide adressen behoren La Belle Maraichère, Le Fourneau, l’ Huitrière, Vismet. Ergens in de grijze zone bevindt zich restaurant François, oud gekend huis met de klassieke visbereidingen. Geen tierlantijntjes of hoogstandjes, nikske “upgrading”. Rechttoe rechtaan, voor je ’t weet sta je weer op straat.
We gingen voor het menu van 39 euro en legden daar nog 5 euro bovenop voor de halve kreeft als hoofdgerecht.
De 9 Ierse oesters hadden een heel particuliere smaak en aan de overkant kwam een oerklassieke, onberispelijke Sint-Jakobsschelp.
Aan de kreeft Belle Vue kan zelfs een leerling kok zich geen buil vallen, maar de door de wol gewassen kelners vergaten wel de meegeleverde kreeftenschort om te binden. Detail.
De huiswijn, een naamloze sauvignon blanc, kon er best mee door, voor zijn geld (30 euro). Zodra men beter wil, schieten de prijzen rond en boven de 40 euro. Geen kattenpis.
We sloten deze eenvoudige, maar oerdegelijke maaltijd af met een klassiek potje chocolade mousse.
Voor een candlelight dinner moet men ook niet bij François zijn want de zaal is ’s avonds zo hel verlicht dat je zonder bril de krant kan lezen.


François, Sint-Katherinaplein 12, 1000 Brussel, 02-511 60 89, zondag en maandag gesloten

8620 Nieuwpoort - Grand Cabaret

Achter een weinig aantrekkelijke, bruin geschilderde gevel aan de Kaai schuilt de exentriekeling onder de restaurants van Nieuwpoort: Grand Cabaret. De jonge chef, Vincent Florizoone, komt van Veurne, waar hij de Petit Cabaret uitbaatte, een piepklein restaurantje onder de kerktoren. Van toen al was hij berucht voor zijn eigenzinnige bereidingen. Espuma's, schuimpjes, cappucino (jawel koffie) van Noorzeekrab, glinsterende versiering op de gerechten, de creatieve chef draait er zijn hand niet voor om. Hij doet mij denken aan de jonge Piet Huysentruyt in zijn Wortegemse periode. Die durfde het ook aan bloedworst te serveren als dessert.
Na herhaalde pogingen vond ik de zaak eindelijk open.
Het interieur is een verdienstelijke imitatie van een Parijse bistrot, met leuke lampekappen en ordinaire tafels en stoelen. Geen linnen tafelnappen, die zouden hier nochtans passen bij de gehanteerde prijzen.
Een blik op de kaart maakt meteen duidelijk dat wat hier wordt opgediend niet aan de meerderheid van de voorbijflanerende hangbuiktoeristen besteed is. Twee menu's: een van 48 euro (4 gangen) en een van 69 euro (7 gangen), alstublieft, en ook de prijzen à la carte zijn om u tegen te zeggen.
Er zijn 70 zitplaatsen. De chef is duidelijk van plan op korte tijd binnen te zijn. (Geen credit cards, dat helpt)
Op deze zondagmiddag zijn 6 tafels bezet. Zo te horen weinig passanten maar habitués c.q. bekenden van de chef.
Ik ga resoluut voor de 4 gangen, ik wil wel eens door de chef verrast worden, want wat er op het bord zal komen staat er niet bij.
Het eerste - lauwe, heerlijk sappig gegaarde langoustines met koude groenten, beiden verborgen onder een berg schuim - is alvast een schot in de roos.
Bij het roerei met garnalen en tomatencoulis kan ik de broodjes goed gebruiken. Die mag je desgewenst injecteren met een pipet olijfolie. Origineel, maar wel even wennen.
Als derde gerecht kwam een brochette van pladijs in een sausje met een zeer fijne smaak, waarbij echter de klad graanmosterd te dominant dreigde te worden.
Vanilleijs en chocolademousse met chocoladecrunch waren een lekkere afsluiter van deze alleszins boeiende maaltijd. Soms vond ik de combinaties wat ver gezocht en ook de tot tweemaal toe voorkomende, glinsterende, bronskleurige schilfertjes op de gerechten deden de wenkbrauwen fronsen. "Trendy food", kondigt de website aan en dat is beslist niet gelogen.
Met het aperitief, twee glazen wijn en koffie na, liep de rekening op tot 69 euro. Dat is zeker aan de bovenkant van de prijs/kwaliteit-vork. Of daar in Nieuwpoort op termijn voldoende publiek voor is, valt te betwijfelen. Dat Vincent Florizoone een paar klassen hoger speelt dan de doorsnee chef, staat evenwel buiten kijf.

Grand Cabaret, Kaai 12, 8620 Nieuwpoort, tel 0493 72 96 51, donderdag gesloten

8978 Watou - 't Hommelhof

Jarenlang tijdens de vakantiemaanden was het een vast ritueel, een soort bedevaart: bezoek aan de Poëziezomer van Watou (ingericht door Gwij Mandelinck) met vooraf een lekkere lunch in 't Hommelhof. Dàt hadden we dan tenminste gehad, mocht de poëzie annex beeldende kunst tegenvallen. Hetgeen steeds vaker het geval werd en we de laatste drie, vier jaar wegbleven.
Dit jaar viel de combinatie poëzie - kunst geweldig mee (een nieuw concept dat een kans kreeg na het vertrek van G.M.) maar het eten in 't Hommelhof zouden we eerder een teleurstelling noemen.
Van de "visserssoep met gemalen kaas en rouille" hadden we al betere versies gegeten en de specialiteit van het huis, hammetje in St Bernardustripel, had bij het opwarmen (een crime eigenlijk, voor dit soort gerecht) al zijn sappigheid verloren. Het dreef bovendien in een saus met warme (champignons) en koude groenten die er niet echt bij pasten.
Aan de overkant viel de bier en kaassoep ook niet erg in de smaak en aan de als "à point" bestelde steak was haast geen doorkomen aan.
Misschien waren ze er daar in 't Hommelhof die dag met hun hoofd niet bij. Het is er nochtans knus en gezellig zitten in het rustieke interieur met laag plafond en plankenvloer. De keuken is ook al iets speciaals: chef/eigenaar Stefaan Couttenye mag zich terecht een specialist noemen van bereidingen met bier.
Die dag ontdekten we ook dat er een paar restaurants bijgekomen zijn op het plein voor de kerk: Het Ovenhuis, Het Wethuys. 't Hommelhof zal dus een tandje moeten bijsteken om die concurrenten voor te blijven.
Omdat we ervan overtuigd zijn dat ze beter kunnen, geven we hen volgende zomer toch een nieuwe kans.

't Hommelhof, Watouplein 17, 8978 Watou, 057-38 80 24, gesloten maandagavond, dinsdagavond, woensdag, donderdagavond

8620 Nieuwpoort - De Kotter

Een paar honderd meter buiten de toeristische drukte, langs de grote baan tussen Nieuwpoort Stad en Nieuwpoort Bad, ligt onopvallend het restaurant De Kotter. Het maakt deel uit van het complex "Floreal", een organisatie voor sociaal toerisme (nu omgedoopt tot het eufemistische "toerisme voor allen"). Of dat de reden is waarom de prijzen bijzonder democratisch zijn, weet ik niet - de Vlaamse overheid subsidieert de infrastructuur - feit is dat de prijs/kwaliteit verhouding nergens in Nieuwpoort beter is dan hier. We komen hier al jaren zonder ook maar één negatieve ervaring.
Het interieur is zeker niet trendy, eerder een beetje uit de mode, maar best gezellig. De tafels met de comfortabele stoelen staan ver genoeg uit elkaar zodat een intieme conversatie mogelijk is. Gordijnen beletten het zicht naar buiten, op de belendende gebouwen, wat wij op een zomerse dag als minder aangenaam ervaren.
De ploeg bedienend personeel is al jaren ongewijzigd en kwijt zich uiterst voorkomend en feilloos van haar taak.
Er is keuze uit 3 menu's (en à la carte). We opteerden voor het Noordzeemenu van 28 euro en voor het forfait dranken van 16 euro waarin ook aperitief en koffie begrepen zijn. Zelfs met het duurste menu (33 euro) kan men zich nog geen buil vallen.
Als voorgerecht kwam een in repen gesneden flensje gevuld met gerookte zalm en kruidenkaas. Geen hoogstandje maar toch lekker.
De tweede gang bestond uit roomsoep van waterkers met snippers kippenwit. Een tweede bord sloegen we niet af.
De zeewolf in blanke botersaus met jonge groenten was perfect gegaard en zoals het hoort vergezeld van gekookte nieuwe aardappelen.
Een combinatie van aardbeien en chocoladeschuim sloot deze no nonsense maar lekkere maaltijd af.
Ook voor de chardonnay uit de Pays d' OC (een halve fles per persoon) hoefde de attente sommelier zich niet te schamen.
In De Kotter moet je geen haute cuisine verwachten maar eerlijke producten volgens de regels van de kookkunst bereid.
Zolang men niet vraagt onze aanhorigheid aan de socialistische zuil te bewijzen blijven we hier terugkomen.


De Kotter, AlbertI-laan 74, 8620 Nieuwpoort, 058-22 46 20, gesloten op zondagavond, maandag en dinsdag

8000 Brugge - Guillaume

Op deze hete zomermiddag dachten we op het knusse terrasje te gaan zitten, maar wie op de rondom getimmerde banken plaats nam zat zo'n 30 cm hoger dan zijn/haar overbuur op de stoelen. Erg gênant, als je 't mij vraagt, zeker als de kleinste toevallig aan de lage kant terechtkomt. We verlieten derhalve deze onevenwichtige situatie en nestelden ons binnen waar het bovendien koeler bleek te zijn dan onder de parasol.
Het verjaardagsmenu (33 euro) leek ons wel wat en spoedig werden we gebombardeerd met een batterij amuses waaronder we proevertje van Hollandse maatjes, mini-garnaalkroketten en komkommersalade onthouden.
We gingen voor de forfait dranken (25 euro) en werden overvloedig bediend van champagne, witte (Pays d' Oc) en (Spaanse) rode wijn die heerlijk wegdronken. Koffie na was eveneens inbegrepen.
Als voorgerecht genoten we van een halve babykreeft, overgoten met een fijn gekruide tomatenvinaigrette en bedekt met een coulis van tuinkruiden. Om vingers van af te likken.
Suprême van parelhoen, vergezeld van gebakken ganzenlever en zoetzuur van tropisch fruit vormden de zeer gewaardeerde hoofdschotel.
Met een trio van ijs, gebak en fruit sloten we deze voortreffelijke maaltijd af.
Twee stagiairs, een jongen en een meisje, verzorgden de bediening zoals het hoort. Negen op tien. Ze vormden een perfect team. Ingrediënten die de ene vergeten was, wist de andere dan weer feilloos op te sommen.
Zo voelden ook wij ons opnieuw jong en al soepel ingespeeld op elkaar.
Restaurant Guillaume ligt buiten het toeristische circuit en moet het dus van een trouw lokaal cliënteel hebben. Dat hadden wij, allochtonen, van horen zeggen en kwamen in de praktijk zeker niet bedrogen uit. Voor wie het betere werk verkiest tegen een eerlijke prijs: warm aan te bevelen


Guillaume, Korte Lane 20, 8000 Brugge, tel. 050- 34 46 05, gesloten maandag en dinsdag

8620 Nieuwpoort - Het Kompas

Wie zet nu op een zonnige, heldere dag een korte, brandende kaars bloot en onbeschermd op tafel? Wie legt nu onbedachtzaam zijn opengevouwen krant neer op die kaars? Het overkwam deze verstrooide jongen. Het scheelde niet veel - de koelbloedigheid van een garçon - of ik hoefde deze recensie niet meer te schrijven.
De licht getinte houten balken leveren, naast potentieel brandhout, ook een zeker chique cachet aan het interieur, waar het aangenaam zitten is in het voorste gedeelte met ruim uitzicht op strand en zee.
De zaak heeft een goede reputatie onder de tweedeverblijvers en loopt ook deze middag in de week aardig vol.
Om van de schrik te bekomen nuttigen we nog een tweede aperitief en gaan dan voor onze gebruikelijke testbatterij bij een eerste bezoek: garnaalkroketten als voorgerecht, vis of steak frites en de huiswijn.
De garnaalkroketten zijn er van de betere soort en doen de reputatie van het huis alle eer aan.
Als vlees kozen we voor de (duurdere) filet pur die perfect naar ons verzoek saignant gebakken is en letterlijk smelt in de mond. De groene peperroomsaus wordt zonder problemen vervangen door een béarnaise.
Ook voor de huiswijn, een soepele, fruitige rode van het domein Blanville uit de Languedoc-Roussillon, hoeven de uitbaters zich niet te schamen.
Het Kompas mag men inderdaad tot de betere restaurants van Nieuwpoort rekenen. De prijzen zijn ook navenant, echter zonder overdreven genoemd te moeten worden.
--------------------------------------------------------------
We waren er opnieuw op een avond in juli en moeten helaas een stukje van ons enthousiasme terugschroeven.
Het was zeer druk (een woensdag wanneer talrijke restaurants in Nieuwpoort hun sluitingsdag hebben - ook in het seizoen) en we kregen met ons gezelschap van vijf een tafel toegewezen achteraan in de zaak, beter gezegd: het tweede deel voorbij de toog.
Daar is het heel wat minder "chique", om niet te zeggen ordinair café-achtig. Bij de inrichting heeft men bovendien de onzalige idee opgevat op twee plaatsen tegen de muur een soort tablet aan te brengen met daaraan barstoelen waarop wachtenden kunnen aanzitten tot hun tafel vrijkomt. Vanuit de hoogte kijken ze dan in je bord neer.
Daar bovenop komt nog de va-et-vient van de garçons naar de keuken en van de gasten naar de eveneens achterin gelegen toiletten.
Zo gezeten in al die drukte vreesden we het ergste voor wat op tafel zou komen. Tot onze verrassing echter was het eten opnieuw impeccable, de bediening correct en de wijn - per glas - in gulle porties geschonken.
Iets wat ons nu pas opviel: de kaart die men je in de handen stopt ziet er op het eerste gezicht indrukwekkend uit maar is in feite heel beperkt, veel beperkter zelfs dan in menig ander restaurant.
Conclusie: weiger resoluut een plaats op de bruine stoelen in de ruimte voorbij de toog. Daarbuiten is Het Kompas oké.


Het Kompas, Zeedijk (hoek Henegouwenstraat), 8620 Nieuwpoort, tel. 058-23 08 23, gesloten op dinsdag en woensdag

8620 Nieuwpoort - 't Palingkot

Jaren geleden ben ik eens een week lang doodziek geweest van paling, die vermoedelijk opgetakeld was uit de van zware metalen vergeven modder van de Ijzer. Sindsdien heb ik geen paling meer geproefd. Tot gisteren. Op donderdag zijn al mijn favoriete restaurants aan de Kaai gesloten, zo stond ik daar, twijfelend, de meeste andere heb ik al een keer bezocht. Tot een ingeving (en een plots opduikende grote goesting naar paling) mij aan het "palingkot" deed denken, enkele tientallen meter in een zijstraat van de Kaai. Nu wordt alleen nog gekweekte paling geserveerd, sprak ik mezelf moed in.
Wees gerust, lezer, misschien ben ik immuun geworden voor zware metalen, in ieder geval is elk spoor van ellende mij bespaard gebleven. Aan het helder wit vlees te zien was de paling dagvers en smaakte in de gekozen bereiding heerlijk.
Het interieur van de zaak dat er netjes en relatief nieuw uitziet is stijl jaren vijftig en oogt eerder somber daar het achterin gelegen is zonder uitzicht naar buiten. Men heeft scheepstijl proberen na te bootsen, het is koper en kitsch alom.
Op deze doordeweekse middag in juni zijn zes tafels bezet met bij het interieur passende gepensioneerden die - een troost - allen ouder zijn dan ik.
Een omgeschoolde visser bedient in z'n eentje de zaal, maar een kokkin schiet hem op cruciale momenten te hulp. Op tijd wijn bijschenken gebeurt feilloos en met ongekunstelde elegantie, je staat toch telkens weer versteld van die West-Vlaamse efficiëntie.
We vinden een picon au vin blanc (met een scheutje Cointreau) een gepaste binnenkomer voor deze beloftevolle maaltijd en dat blijkt inderdaad zo te zijn: gul geschonken, zo hoort dat in dit no nonsense etablissement. Bovendien helpt het wonderlijk wel om mij met het interieur te verzoenen.
De twee garnaalkroketten van het voorgerecht zijn duidelijk "huisgemaakt", maar missen wat smeuïgheid.
De paling in de roomsaus (je kan kiezen uit een vijftal bereidingen) wordt opgediend in een schattig gietijzeren kommetje en is, zoals gezegd, buitengewoon vers en lekker, perfect gaar, een feest voor de mens.
Samen met de wijn, een Elzasser Pinot Gris van middelmatige kwaliteit en een koffie na betaal ik 48 euro. Niet goedkoop dus (de paling op zich kost 23,90) maar wel zijn geld waard.
(Je kan ook, mits een dag op voorhand te bestellen, paling afhalen)


't Palingkot, Havenstraat 5, 8620 Nieuwpoort, tel. 058-239202, gesloten op maandag en dinsdag

8400 Oostende - Petit Nice

Op zoek naar een restaurant in de buurt van het Casino gingen we af op de 13/20 die Petit Nice kreeg in de Gault Millau. Die eerder toevallige keuze bleek een schot in de roos te zijn.
We kregen een tafel aan het raam met uitzicht op de zee, beter konden we niet zitten terwijl over de zeedijk een venijnig noorderwindje blies.
Niet op de kaart, maar het leek ons wel wat, het aan tafel voorgestelde drie-gangen-menu van 29 euro.
Als amuse een elegant glaasje espuma met mosselsmaak. We hadden dan al moeten beseffen dat we niet in een eettent beland waren van twaalf-in-een-dozijn.
Na het aperitief (rosé bubbels van Italiaanse oorsprong, zacht en de appetijt aanscherpend) verscheen een breed bord van drie dikke asperges met gepocheerd ei, stijlvol geschikt, even niet op de klassieke "vlaamse wijze". Gegaard zoals wij die het liefste hebben: tussen al dente en boterzacht, maar bovenal: bijzonder fijn van smaak. In dit seizoen hadden we al meerdere bereidingen van asperges achter de rug maar dit overtrof alle vorige. Deze maaltijd kon niet meer stuk.
Met het hoofdgereccht, een halve kreeft van gemiddelde grootte, deed de kok ons van de ene verbazing in de andere vallen. De smaak van de dressing was nog verrukkelijker dan die van het voorgerecht.
Het dessert kon nog alleen maar teleurstellen. Het tegendeel werd waar. Ook hier werden we aangenaam verrast met een carpaccio van ananas en buitengewoon lekker ijs.
Hier is waarlijk een kok aan het werk die ons gastronomenhart heeft gestolen. En dat met een menu van 29 euro.
Uit de zeer democratisch geprijsde wijnkaart kozen we een Italiaanse witte van 27 euro die smakelijk wegdronk.
Petit Nice, hier komen we beslist terug.
Men zou de naam gaan veranderen in Didrix, vertelde de (vriendelijke) bedienende dame. Waarom toch? Voor ons echter niet gelaten, als de keuken maar dezelfde blijft.
Lees er onze andere recensies op deze website op na: zelden zijn we zo enthousiast geweest over wat een op het eerste gezicht doorsnee restaurant ons voor een doorsnee prijs geboden heeft.

Petit Nice, Albert I promenade 62b, 8400 Oostende, tel. 059 - 80 39 28, geen sluitingsdag vermeld op de website

3001 Heverlee - Voltaire

Op een middag was ik hier met drie vriendinnen, "om eens bij te praten". In de veranda achteraan, met uitzicht op een ruim en open terras, zaten we gezellig in het lentezonnetje. Daar waren de meeste tafels bezet, terwijl binnen de zaak zo goed als leeg was. Overigens is het ook daar best intiem en warm met de houten lambrisering en zitmeubilair in onversneden brasserie stijl. Het kan er behoorlijk druk zijn, vooral 's avonds in het weekend.
We kwamen overeen het bij één schotel en een dessert te houden.
Zonder problemen was men bereid het voorgerecht "3 x asperges" uit te breiden tot hoofdschotel. Dat bleek snel gefixt door van iedere soort er een schoteltje bij te zetten. De asperges werden immers in kleine schaaltjes opgediend, in 3 verschillende bereidingen. Alles bij elkaar, naar ik schat, twee hooguit drie asperges. En koud. Regelrecht uit de koelkast. Vlakke smaak. Een teleurstelling, eigenlijk.
Bij mijn disgenoten verscheen nog een uit de kluiten gewassen bord "scampis in lookboter met fris slaatje" wat door de betrokken dame smakelijk naar binnen werd gewerkt. Minder opgetogen alleszins was mijn buurvrouw die voor de gegrilde rundsfilet met béarnaise en pont-neuf aardappelen had gekozen. Deze laatste waren volgens de regels van de kunst gestapeld, maar het vlees was zo taai en doorbakken dat de dame door het kauwen letterlijk de spraak werd ontnomen. Wat we helemaal niet van haar gewend waren en bijgevolg geweldig opviel.
Mijn dessert "sorbet van frambozen" smaakte fris en eetbaar terwijl de anderen zich warme appeltaart met vanilleijs wel wat copieuzer hadden voorgesteld.
De keuken van Voltaire doet aardig haar best, maar het resultaat is wisselend, zoals we al bij vorige bezoeken hadden kunnen ervaren.
De prijzen echter zijn zeer redelijk en men aarzelt niet om uit de band te springen met kortingen van 10 euro per persoon (voor de hele tafel) wanneer je over een 60+(Voltaire)kaart beschikt (aan te vragen) of voor wie jarig is.
Je moet er geen grote omweg voor over hebben, maar als je eens in de buurt van Leuven bent kan Voltaire best meevallen.

Voltaire, Jules Vandenbremptlaan 6a, 3001 Heverlee, 016-20 44 43, maandag gesloten

9800 Deinze - Gasthof Halifax

------------------------------
Deze zaak werd in het najaar van 2011 door brand vernield
------------------------------

Op een zonnige lentedag waren we toevallig in de buurt, hadden onvoldoende tijd voor een lange lunch, dachten als bij ingeving aan "de Halifax". Gelegen aan de oever van de Leie, in een bocht, met ongemeen prachtig uitzicht over de velden, gelijk een doek van de Latemse schilders.
We waren er in jaren niet meer geweest. De zaak was recentelijk vernieuwd (voornamelijk het terras met bar) zonder de oorspronkelijke charme aan te tasten.
Charme, charmant, dat zijn de termen waarmee we ons Gasthof Halifax zijn blijven herinneren. Het begon als een oergezellige bruine kroeg temidden de "verdacht verlichte huizen" langs de oude baan Gent-Kortrijk. Rond de kleine toog stond men twee of drie rijen dik, de pinten bier werden over de hoofden aangereikt. Men kon er al eens een geile (gelegenheids-)weduwe tegen het lijf lopen, hetgeen de aanwezige, hoofdzakelijk uit zakenmensen bestaande bronstige hengsten dan ook letterlijk opvatten. Met voorbeeldige ijver daarin aangemoedigd door de voluptueuze waardin Yolande. Om voldoende krachten op te doen legde Frans, de pittoreske waard en filosoof ("'t leven es ne strejt"), al eens een lap rundsvlees op de rooster van het haardvuur. Zo is het begonnen.
Nu, meer dan dertig jaar later, is het zoon Vincent die de zaak bestiert. De kleine toog is er nog maar daaraan plaatsnemen wordt sterk afgeraden. Het is een eettent geworden, weliswaar geen gewone, want nog steeds gekend en druk bezocht voor zijn klassieke gerechten zonder poespas, waarvan op houtvuur gebakken côte à l' os een bestseller blijft. En alles tegen redelijke prijzen.
Of het publiek nog even kleurrijk is, konden we op deze middag niet vaststellen. We zaten buiten in de zon op het terras dat in twee niveau's afloopt naar de Leie. Spijtig dat we gehaast waren, het was er heerlijk toeven.
We gingen voor het standaard menu "Halifax", bestaande uit paté du chef, côte à l' os en chocolademousse (34 euro). Geen onooglijke proevertjes die in één keer nippen verdwenen zijn, maar gulle, uitbundig van groenten begeleide porties om u tegen te zeggen. Smakelijk en volgens de regels van de kunst bereid.
De bediening was vriendelijk en attent, hetgeen bij onze vorige bezoeken wel eens te wensen overliet.
Met een Campari soda en één glas rode huiswijn (bocht uit de supermarkt) betaalden we 46 euro. Het was fijn eens terug in "de Halifax" te zijn.


Gasthof Halifax, Emiel Clauslaan 143, 9800 Deinze, tel. 09-28 23 102, zaterdagmiddag en zondag gesloten

8000 Brugge - Refter (3)

Na mijn vorig bezoek heb ik thuis voor vrienden het voorgerecht "gelakeerd buikspek Duke of Berkshire met krokante salade" proberen na te maken. Met succes, al zeg ik het zelf. "Krokante salade" is in feite witloof in zeer fijne reepjes gesneden, met enkele sprietjes ongesneden bieslook. Buikspek Duke of Berkshire is overal bij de betere slager te koop. Naar de samenstelling van de vinaigrette, van de lak en het likje geelkleurige saus had ik het raden. Aan de enthousiaste reacties van mijn gasten te merken was mijn imitatie geslaagd (zij kenden het origineel niet).
Dus toog ik opnieuw naar Brugge en de Refter voor een nieuwe les "hoe met eenvoudige ingrediënten een superlekker gerecht creëeren".
Op een gewone middag was geen tafel onbezet. Gelukkig had ik gereserveerd. Refter lijkt een succesverhaal te worden. Het weze Geert Van Hecke (ik ken hem niet persoonlijk) van harte gegund.
Als voorgerecht koos ik voor de suggestie van de dag: hoppescheuten met zacht gekookt kwartelei en mousselinesaus. Normaal ben ik niet zo voor knapperige groenten die kraken tussen de tanden, maar hoppescheuten zijn wel wat bijzonders en zeer seizoensgebonden. Vraag blijft of dit zijn 10 euro extra wel waard was.
Helemaal weg was ik dan weer van het "varkensribstuk Duke of Berkshire met gewokte groenten en oosterse saus". De ingrediënten heb ik zorgvuldig genoteerd, weet echter begot niet waar die fijne, aromatische smaak vandaan kwam en waarom die flinke lap varkensvlees zo sappig en mals bleef (gemarineerd, vermoed ik). Het bijhorend sausje / braadjus (in een kommetje opgediend) was om duimen en vingers bij af te likken, evenals de luchtige aardappelpuree die ik ook tot op de bodem heb uitgelepeld.
Ja, Geert Van Hecke weet dagdagelijkse kost op een hoger niveau te tillen. Alleen, het is voor een hobbykok als ik verdraaid moeilijk er achter te komen hoe hij dat doet. Het zit hem in de kleine details (smaakmakers) maar welke? Ik blijf terugkomen tot ik het weet.
(Je staat telkens weer versteld hoeveel geld je nog kan uitgeven bovenop de 35 euro van het basismenu)


Refter, Molenmeers 2, 8000 Brugge, tel. 050 - 44 49 00, zondag en maandag gesloten

8620 Nieuwpoort - 't Marmietje (2)

We hebben deze zaak weten evolueren van een volkscafé op een hoek in de Albert I-laan (nu Fortis bank) waar toen nog de kusttram voorbijdenderde, over een rechttoe rechtaan mosseltent tot het huidige, stijlvolle restaurant op de Zeedijk. De grote, slanke, blonde dame, die alom aanwezig tussen de tafels draaft, is een afstammelinge van deze autochtone neringdoeners en runt de zaak samen met haar echtgenoot in de keuken.
Het familiale karakter is zo af te lezen in details als: tekenpapier en kleurpotloden voor de kinderen worden (ongevraagd) aan tafel uitgereikt zodat de groten rustig kunnen eten.
Ook die middag tijdens de paasvakantie waren alle tafels bezet. Niettemin verliep de bediening vlot en attent en was wat op het bord kwam onberispelijk.
Het moet niet alle dagen kermis zijn dus kozen we voor simpelweg een soepje en een halve gebraden kip in champignonroomsaus (15 euro; geen geld, voor wat we kregen).
De aspergeroomsoep kwam zeker niet uit een pakje of een doos. En de kip in champignonroomsaus was sappig en mals, niet de opgewarmde, uitgedroogde troep die je zo vaak op je bord krijgt. Het deed mij terugdenken aan mijn jeugd toen dat ter gelegenheid van kermis of familiefeesten op tafel kwam. Nostalgisch, lekker, tegen alle dieeten in.
Met een halve liter huiswijn (tevens aperitief) betaalde ik 29 euro voor een heerlijke maaltijd.

't Marmietje, Zeedijk 28, 8620 Nieuwpoort, tel. 058 - 23 72 79, buiten het seizoen dinsdag en woensdag gesloten

8400 Oostende - Bistrot de la Mer

In de lange rij restaurants aan de Oostendse visserskaai is er ten minste één waar de toevallige toerist niet hoeft te vrezen van zijn zuurverdiend vakantiegeld te worden ontdaan voor snel in elkaar geflansd massavoer.
Bistrot de la Mer heeft een leuk, fris, overwegend wit interieur, genre cottage, waarin men zich al dadelijk in vakantiestemming voelt. Merkwaardig nog is dat de zaak gedreven wordt door drie gezusters, Françaises, twee in de zaal en één in de keuken.
Op een winderige en druilige lentedag waren wij de enige klanten. Tijd zat voor de Italiaanse assistent-kok om ons gemoedelijk te onderhouden over het lastige wedervaren van buitenlandse neringdoeners in het algemeen en van de drie franse zussen in het bijzonder. Allemaal in het Frans natuurlijk, want van Vlaams begonnen zijn oren te tuiten. Onder voorbehoud van het weer waanden we ons helemaal in een zuiderse taverne.
Wat op tafel kwam was met liefde en zorg bereid, dat kunnen we getuigen. Garnaalkroketten, smeuïg vanbinnen met veel echte grijze garnalen. Perfect rosé gegaard lamskroontje met fijne groenten. We kregen een heerlijke, eerlijke maaltijd voorgeschoteld. Omdat mijn compagnon geheelonthouder is dronk ik wijn per glas. Geen hoogvlieger, maar best wel te drinken.
Als je eens in Oostende komt, mijd ten allen prijze de Stad Kortrijk (zie mijn commentaar aldaar) en kies zonder aarzelen voor Bistrot de la Mer. In zijn klasse beslist een van de betere. Gault Millau 2009 gaf hen een 14 en dat vind ik volkomen terecht.

Bistrot de la Mer, Visserskaai 21, 8400 Oostende, tel. 059 - 80 18 00, dinsdag gesloten

8000 Brugge - Refter (2)

Ons tweede bezoek aan het bijhuis van De Karmeliet was bedoeld om zo veel mogelijk te observeren hoe topkok Geert Van Hecke eenvoudige gerechten "op een hoger niveau tilt", zoals dat nu in het vakjargon luidt. Met de achterliggende gedachte dit thuis na te bootsen.
De zaak was op deze doordeweekse donderdag behoorlijk gevuld. Toch leek mij een bezetting van 5 man zaalpersoneel niet echt economisch verantwoord. In de open keuken daarentegen moesten ze zich met twee man behoorlijk reppen.
Als voorgerecht kozen we opnieuw voor het gelakt buikspek "Duke of Berkshire", waarvan we intussen weten dat het een varkensras betreft dat (hier in Vlaanderen) gekweekt wordt met veevoeder van de firma Danis uit Koolskamp (West-Vlaanderen).
Op een bedje van in zeer fijne stroken gesneden witloof lagen 3 vierkantjes (4 op 4), 1 cm dik, in de mond smeltend, sappig (gemarineerd?) vlees en daarnaast een sierlijke vlek currysaus. De smaken waren in volmaakte harmonie. Een voltreffer. Warm aan te bevelen. Daarbij dronken we een glas Zuid-Afrikaanse Cabernet Sauvignon (7,50 euro), met zachte afdronk.
Als hoofdgerecht gingen we resoluut voor de ter gelegenheid van de opening van de zaak zo geprezen hutsepot. We waren benieuwd hoe dit zo authentiek alledaags gerecht "opgewaardeerd" zou worden.
In een fraai vormgegeven ronde diepe kom waren de iets zachter dan al dente gegaarde spruitjes, de stukjes raap en aardappel nog kleurrijk van elkaar te onderscheiden. Bovenop lagen een stukje van 4 cm braadworst, een koteletje en een lapje buikspek. Alles perfect gebakken. Meer nog dan de intrensieke kwaliteit van de bereiding slaagden de presentatie, samen met de naar huiselijke normen zuinige hoeveelheden, er in een zekere "klasse" te suggereren die je van dit gerecht niet zou verwachten.
Krachtig in zijn eenvoud was ook het dessert: een glas met een bodem donkere, stevige chocolademousse, vervolgens een laagje witte chocolademousse, een dikke laag grof verkruimeld hazelnootkoekje, en bovenaan een lepel huisbereid roomijs.
Weer waren we uiterst tevreden over deze met eenvoudige maar o zo professioneel behandelde ingrediënten bereide maaltijd.
Minder te spreken waren we over de (te kleine) papieren onderleggers. Die vinden we de soberheid voorbij en doen kwaliteit van de keuken onrecht aan.
Het kader oogt leuk en fris maar zal ons inziens snel gedemodeerd zijn.
Met koffie na en drie glazen wijn moet je toch rekenen op 55 à 60 euro per persoon.

Refter brasserie, Molenmeers 2, 8000 Brugge, tel. 050-44 49 00, gesloten op zondag en maandag.

8340 Damme - Siphon

Op een gewone maandagmiddag liep de zaak nokvol met een vooral ouder publiek. Reeds van bij het binnenkomen krijg je de indruk in een enorme eetfabriek te zijn beland.
Het interieur is in jaren niet meer vernieuwd, zo ook de kaart. Maar de zaak is van heinde en ver bekend voor de uitstekende kwaliteit van de produkten die er verwerkt worden. Doorgaans is ook de bereiding onberispelijk.
Niet gereserveerd kregen we een plaats bij de ingang toegewezen waar de geuren van wachtend volk over je bord waaien.
Culinaire hoogstandjes moet je hier niet verwachten maar de klassiekers (paling, steak) zijn degelijk en niet duur. Opgelet, geen creditkaarten aanvaard, alleen baar geld (De fiscus wordt belazerd terwijl je er bij staat).
De bediening - in looppas - is vriendelijk en de gerechten worden in snel tempo opgediend. Treuzel liever wat bij het bestellen, of je staat na een uur weer op straat. Je kan beter reserveren voor de "tweede shift" om halftwee of halfnegen. En vermijd de tafels bij de voordeur.

Siphon, Damse vaart Oost, 8340 Damme (Oostkerke), tel. 050 -62 02 02, gesloten op donderdag en vrijdag

1000 Brussel - L' Huitrière

We bezochten deze zaak op een rustige zaterdagmiddag. Het interieur is al even klassiek als de keuken. We kozen voor het menu van 25 euro en werden niet gevraagd of we een aperitief wensten, dus dat scheelde weer een slok op de rekening.
Na enkele grijze garnalen uit de diepvries kwam al snel het voorgerecht: weinig opwindende vissoep met rouille.
De hoofdschotel bestond uit drie soorten gebakken vis (zonder vermelding over welke vis het ging) zwemmend in de beurre blanc. Bijzonder ongezond en waarschijnlijk daarom heel lekker. Vergezeld van drie gekookte aardappelen en rode kool (!) als groente.
De witte huiswijn mocht er best zijn.
De tiramisu werd, op onze vraag, zonder problemen vervangen door chocoladeijs.
Aan de andere tafels zagen wij gelijkaardige klassieke schotels verschijnen (mosselen, 1/2 kreeft, gebakken zeetong).
De bediening (uitsluitend in het Frans) was eerder koel en afstandelijk.
We hadden beslist waar gekregen voor ons geld, daar niet van, maar toch gingen we buiten met het gevoel dat er betere tenten moeten zijn in deze populaire buurt rond de Brusselse vismarkt.

L' Huitrière, Baksteenkaai 20, 1000 Brussel, tel. 05 - 512 08 66, geen sluitingsdag

1000 Brussel - La Clef des Champs

Deze zaak bestaat niet meer
-----------------------------------------------
In een verkeersvrije straat vlakbij de Sablon ligt dit relatief klein restaurant dat zich afficheert als "traditioneel Frans". En dat is beslist niet gelogen. De nouvelle cuisine en alle modes en trends die nadien verschenen lijken aan La Clef des Champs voorbij te zijn gegaan. Het is alsof hier de tijd bij Escoffier stil is blijven staan. We hadden in lange tijd niet meer zo "rijk" gegeten. En lekker dat dat was!
Benevens de lunch van de dag kan men kiezen tussen twee menus, in drie talen opgesteld. Voor de drie gangen is er telkens keuze uit zes of zeven schotels. Zelfs de meest kieskeurigen komen hier aan hun trekken.
Als voorgerecht gingen we voor het pannetje van kwartels met een ganzenleversaus. Die smaakte heerlijk maar omdat de kwartels - in tegenstelling tot wat op de kaart aangekondigd - niet ontbeend waren, nijgde de bewerking met vork en mes tot spatten. Op z'n Frans konden we het soppen met het meegeleverde (vrij ordinaire) broodje niet laten.
Het hoofgerecht "suprême de pigeonneau fermier, coulis de truffet et morilles" kozen we uit het franstalig menu want voor Frans-onkundige klanten was dit niet beschikbaar. Naast de morilles lag er nog een waaier groenten omheen het perfect rosé gebakken vlees.
Beide gerechten werden gul begeleid door wijn waarop niets aan te merken viel.
De crêpes caramélisées au Grand Marnier zorgden voor een waardige afsluiter van deze gedenkwaardige maaltijd.
Dit restaurant voert "la convivialité" hoog in het vaandel en die wordt niet in het minst belichaamd door de gastvrouw die met rondborstige charme en aandacht tussen de tafels laveert. De bediening was vriendelijk en feilloos.
La Clef des Champs kreeg terecht een Bib Gourmand in de Michelin en een prijs/plezier-ikoontje in de Gault Millau.
Let wel, echt goedkoop kan je het niet noemen. Toch voor herhaling vatbaar.

La Clef des Champs, Rollebeekstraat 23, 1000 Brussel, tel. 02 - 512 11 93, gesloten op zondagavond en maandag

8620 Nieuwpoort - Kaai 15

Met een strak moderne gevel op de hoek van de Kaai en de Marktstraat springt restaurant Kaai 15 nogal in het oog tussen de viswinkels en de andere eethuizen aan de fraai heraangelegde kaai ofte open plein aan de Nieuwpoortse vismijn.
Ook binnen valt de trendy inrichting op en de vele grote ramen die ruim uitzicht geven op de passage van wandelaars en de frequent voorbijrijdende kusttrams.
De zaak wordt gedreven door een relatief jong stel, man in de keuken, vrouw in de zaal. Een setting die ons nog steeds het meeste vertrouwen inboezemt. Hun ambitie reikt hoger dan het in massa verstrekken van de obligate tomaat garnaal, mosselen en zeetong met friet.
We gingen voor de lunch van de dag à 32 euro pp (voor 3 gangen, zonder drank) en waren benieuwd of de geboden kwaliteit wel de lichtjes hogere prijzen zou rechtvaardigen. De uitermate hoffelijke bediening liet in iedere geval het beste verhopen.
Als amuses kwamen een mousse van bloemkool met Gandaham en het sap van witloof in een smal pipet waaruit het moeilijk drinken was. Beide gerechtjes hadden een weinig uitgesproken smaak maar de presentatie oogde wel chique.
Ook opvallend chique was het mooi gedesignde bestek en dito servies.
Het voorgerecht bestond uit een cylinder van zalmtartaar met fijngesneden rauwe groenten en bovenop een zachtgekookt eitje dat wreed openbrak over het geheel. Na de troep met brood (gepresenteerd zoals het hoort) te hebben weggewerkt smaakte deze combinatie wel voortreffelijk.
Perfect gebakken kabeljauwhaasje met een risotto en boschampignons was ruim bemeten, zelfs na onze stevige wandeling door de winterkou. Het was zonder meer lekker.
Dit alles in gezelschap van een acceptabel, fruitig wit wijntje uit de Languedoc, pays Comté Tolosan voor 21 euro (dat is de inkoopprijs maal vijf, konden we achteraf bij Wijnhuis Tom Vermeersch uit Blankenberge vaststellen).
We gingen voor de koffie i.p.v. het dessert en betaalden 42,50 pp, wat zeker niet overdreven is voor wat we op het bord kregen.
Kaai 15 maakt haar beloften waar en mag beslist tot de betere zaken in Nieuwpoort gerekend worden.

Kaai 15, Kaaii 15, 8620 Nieuwpoort, tel. 058 - 24 03 40, gesloten op donderdag