In de befaamde Langestraat, enkele huizen verwijderd van de Visserskaai, bevindt zich een van de merkwaardigste restaurants van de kust. Naast de beste prijs/kwaliteit verhouding voor gebakken zeetong met frieten is er chef René die alles in zijn eentje runt: koken, opdienen, afruimen. Het verhaal doet de ronde dat er één keer per week iemand komt afwassen. René maakt er dan ook geen probleem van dat (vaste) klanten zelf de fles wijn ontkurken of mayonaise gaan bijscheppen uit de grote pot.
Aan de buitenkant ziet het er uit als een frituur, maar binnen zijn de tafels met wit linnen bedekt. Verder een interieur dat uit de jaren vijftig stamt.
De zaak is druk beklant, want nergens in Oostende en aan de kust is de zeetong zo vers en zo goedkoop als hier.
Wij waren er al een drietal keer eerder geweest en inderdaad, buiten René hebben we nooit ander personeel gezien.
Dit keer arriveren we vrij vroeg, pas 12u 's middags en de zaak is nog weldadig leeg. We hebben de deurklink nog in de hand en René vraagt al of we weten wat we gaan eten. Onze keuze ligt vast: garnalensalade als voorgerecht en zeetong, met friet of course.
Dat René gehaast is en niet in zijn dagje zal weldra blijken.
De salade is heerlijk knapperig fris en de garnalen uitbundig in aantal. We kiezen een fles wijn die meer kost dan ze waard is.
Intussen zijn nog andere gezelschappen binnengewaaid. Iemand haalt een fles wijn uit de koelkast en wil die zelf ontkurken, zoals de mare luidt, maar dat is zonder de (humeurige) waard gerekend. René rukt de man brutaal de fles uit handen waardoor die mooi voor piet snot staat.
Ons hoofdgerecht komt er snel aan: grote, perfect gebakken zeetong en heerlijke, handgesneden frieten, geen groenten.
Nauwelijks is ons hoofdgerecht verorberd en onze fles wijn (op tafel) ver van uit of René poot een binnenkomende gast aan ons tafeltje neer terwijl de rest van het restaurant nog half leeg is. Zonder woorden wordt een koffie na dus afgeraden, een dessert is al helemaal ongewenst. Plaats zullen we maken voor ander (beter bekend) volk. We zijn nog geen een uur binnen.
Nergens hebben we zoiets meegemaakt.
Weet je wat het is? René is er zich perfect van bewust dat hij de goedkoopste zeetong serveert van heel Oostende en omstreken en permitteert zich daarom alles. O.a. klanten schofferen als hem dat zo uitkomt.
Durvers die zich dat (voor de prijs) willen laten welgevallen zullen de Stad Kortrijk toch een tof restaurant vinden.
Restaurant Stad Kortrijk, Langestraat 119, 8400 Oostende, 059- 70 71 89, op onregelmatige dagen gesloten
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
10 opmerkingen:
Op woensdag 19-08-2009 bezochten wij het restaurant "Stad Kortrijk" met ons drieën. Begon al goed, een dienster zei ons dat we ff buiten moesten wachten. Een 3-tal min latermochten we plaats nemen aan tafel 6.(waar staat tafel 6 ? nergens bordjes te zien). Nu, we vonden de vrije tafel met vuil linnen erop.We kregen de menu-kaart maar veel keuze was er niet, laat staan tijd om deze te overlopen nog minder. Dienster stond al klaar om bestelling op te nemen.Dus : 2 x pladijs en kom mosselen dan maar en voor elk friet. 3 glazen erbij gezet die ver van proper waren. Maar, onze bestelling hadden we al na een 10-tal minuten op tafel. Man, man, man een pladijs met nog zijn ingewanden erin, geen garnituur en een schaal frieten om met z'n dieën te delen. We waren niet de enigen die de bediening flauw vonden. Het is zeker geen restaurant om vrienden mee te vragen. Na de laatste hap is je bord en bestek al weggenomen. Zeer onvriendelijke bediening, vuile zaak en ondeskundige aangemaakte gerechten. Hadden wij de verkeerde kok ? Stel wel vast op deze forum, dat in 2006 ook al zo was. De HACCP-norm is hier ver te zoeken. Onbegrijpelijk dat deze stal nog openblijft.
Een dienster hebben wij daar nog nooit gezien, het was steeds patron René die alles beredderde. Over de kwaliteit van het eten hadden wij nooit te klagen, maar het verbaast me niet dat het wel eens fout loopt. Met de attitude van René kan dat ook moeilijk anders. Jullie werden waarschijnlijk als onbekende passanten, "toeristen" behandeld en zo snel als mogelijk buitengewerkt, dat is daar de regel in de Stad Kortrijk. Het duurt lang voor heel de wereld gekl... is.
ook eens die stap gewaagd, alleen want durfde eigenlijk niemand meenemen. grote maar vette tong, veel frieten met veel brkkelingen, zelfgemaakte mayonaise zonder smaak, salade afgespoeld onder de kraan ,nerven er nog in ,tomaat in vieren. pilje in vuil wijnglas. toch moet je dit eens beleefd hebben, maar thuis doe ik hetzelfde zoveel beter .
Na mijn bezoek aan restaurant :"Stad Kortrijk" op woensdag 19-08-2009 ben ik er niet meer geweest. De ontgoochgeling was te groot en zie hierboven dat het nog altijd zo'n troep is. Deze zomer was ik de badstad Blankenberge waar ik verschillende restaurants bezocht. Wel mensen, men heeft daar een waaier aan goede en zeker niet dure menu's. Gezellige plaatsen te vinden rond de jachthaven en in de winkelstratenwinkelstraten.
Vandaag restaurantbezoek aan "Stad Kortrijk"... Ik had er al enkele verhalen over gehoord, van klanten die er wel meer kwamen. "Buiten wachten" staat op het bordje aan de deur. Dat is dus duidelijk. Na een vijftal minuten maakt een man een handgebaar dat wij interpreteren als "kom binnen". "Een tafel voor twee?" vraagt de man (die ik uit de beschrijving die ik meekreeg als René herken). We worden een tafel toegewezen. De dienster ontvangt ons en wijst ons een andere tafel. Allebei heel vriendelijk, niets op aan te merken. Het blijkt hen eender waar we zitten. Summiere menukeuze, beperkte drankkeuze. Sober interieur, geen gordijnen. "Back to basics" zou ik het noemen. "In een restaurant kom je in de eerste plaats om goed te eten, en niet om in een mooi theaterdecor te zitten", denk ik bij mezelf. De bestelling is, gezien de mogelijkheden, vlug gemaakt. Vissoep, tomaat garnaal en pladijs met garnaal. Geen groenten bij mij, beperkte groenten bij mijn vrouw. De vissoep, tomaat-garnalen en de pladijs zijn overheerlijk. De frieten zijn uitstekend. De bediening: 2 soepborden op tafel, het bestek en de servetten erbij. U bent zelf verondersteld te weten dat u van elk één stuk nodig hebt om uw maaltijd te gebruiken. Dus moet u er zelf voor zorgen dat uw bestek op de juiste plaats terecht komt. Een groep klanten aan de tafel achter me vraagt een lepel om de frieten van de schaal mee te scheppen. De dienster laat er non-verbaal weinig twijfel over: "waar is dat voor nodig?". De soep komt aan: een grote kom in het midden tussen ons, met de pollepel, en weg is de dienster. Vanaf hier is er zelfbediening. Na de soep -nogmaals: heerlijk!- komt het hoofdgerecht. De tomaat-garnaal en de pladijs zijn klaar met tien minuten verschil tussen beide gerechten. Niet erg: de tomaat-garnaal wordt niet koud. Dat kan gerust tien minuten blijven staan. Het lijkt geen belang te hebben wie wat bestelde: de baas van de zaak zet het op tafel, zonder te vragen wie wat bestelde. We wisselen dan maar de borden. Beide bereidingen zijn héérlijk. De ingewanden zitten nog in de vis, maar dat moet kunnen. Ook thuis wordt een pladijs af en toe zo bereid. Na een goed uur vertrekt de dienster. De baas blijft alleen achter en runt het zelf ook prima. Nog wat scherven opruimen die daar al lagen van voor wij kwamen, nu en dan wat afruimen (de dame van de tafel aan de trap is al een groot half uur weg, maar de tafel is nog niet afgeruimd). Twee gasten willen afrekenen en gaan alvast aan de deur om de rekening te vragen. Maar er is niemand. Na een vijftal minuten daagt de baas op. René -we voelen ons zo vrij de baas hier met de voornaam te vermelden- is uiterst vriendelijk tegen zijn gasten. Ook tegen ons, bij het afrekenen.
Bij het buitengaan merk ik twee grote kommen met champignons. Na een uur ben ik er nog niet helemaal uit waar die precies bij gingen.
We werden verwittigd voor toestanden zoals in het feuilleton "Fawlty Towers", en het evolueerde al aardig in die richting. Wij waren over de ganse lijn tevreden en gaan zeker terug.
Vandaag restaurantbezoek aan "Stad Kortrijk"... Ik had er al enkele verhalen over gehoord, van klanten die er wel meer kwamen. "Buiten wachten" staat op het bordje aan de deur. Dat is dus duidelijk. Na een vijftal minuten maakt een man een handgebaar dat wij interpreteren als "kom binnen". "Een tafel voor twee?" vraagt de man (die ik uit de beschrijving die ik meekreeg als René herken). We worden een tafel toegewezen. De dienster ontvangt ons en wijst ons een andere tafel. Allebei heel vriendelijk, niets op aan te merken. Het blijkt hen eender waar we zitten. Summiere menukeuze, beperkte drankkeuze. Sober interieur, geen gordijnen. "Back to basics" zou ik het noemen. "In een restaurant kom je in de eerste plaats om goed te eten, en niet om in een mooi theaterdecor te zitten", denk ik bij mezelf. De bestelling is, gezien de mogelijkheden, vlug gemaakt. Vissoep, tomaat garnaal en pladijs met garnaal. Geen groenten bij mij, beperkte groenten bij mijn vrouw. De vissoep, tomaat-garnalen en de pladijs zijn overheerlijk. De frieten zijn uitstekend. De bediening: 2 soepborden op tafel, het bestek en de servetten erbij. U bent zelf verondersteld te weten dat u van elk één stuk nodig hebt om uw maaltijd te gebruiken. Dus moet u er zelf voor zorgen dat uw bestek op de juiste plaats terecht komt. Een groep klanten aan de tafel achter me vraagt een lepel om de frieten van de schaal mee te scheppen. De dienster laat er non-verbaal weinig twijfel over: "waar is dat voor nodig?". De soep komt aan: een grote kom in het midden tussen ons, met de pollepel, en weg is de dienster. Vanaf hier is er zelfbediening. Na de soep -nogmaals: heerlijk!- komt het hoofdgerecht. De tomaat-garnaal en de pladijs zijn klaar met tien minuten verschil tussen beide gerechten. Niet erg: de tomaat-garnaal wordt niet koud. Dat kan gerust tien minuten blijven staan. Het lijkt geen belang te hebben wie wat bestelde: de baas van de zaak zet het op tafel, zonder te vragen wie wat bestelde. We wisselen dan maar de borden. Beide bereidingen zijn héérlijk. De ingewanden zitten nog in de vis, maar dat moet kunnen. Ook thuis wordt een pladijs af en toe zo bereid. Na een goed uur vertrekt de dienster. De baas blijft alleen achter en runt het zelf ook prima. Nog wat scherven opruimen die daar al lagen van voor wij kwamen, nu en dan wat afruimen (de dame van de tafel aan de trap is al een groot half uur weg, maar de tafel is nog niet afgeruimd). Twee gasten willen afrekenen en gaan alvast aan de deur om de rekening te vragen. Maar er is niemand. Na een vijftal minuten daagt de baas op. René -we voelen ons zo vrij de baas hier met de voornaam te vermelden- is uiterst vriendelijk tegen zijn gasten. Ook tegen ons, bij het afrekenen.
Bij het buitengaan merk ik twee grote kommen met champignons. Na een uur ben ik er nog niet helemaal uit waar die precies bij gingen.
We werden verwittigd voor toestanden zoals in het feuilleton "Fawlty Towers", en het evolueerde al aardig in die richting. Wij waren over de ganse lijn tevreden en gaan zeker terug.
Nooit gaan we nog eten in de stad Kortrijk in Ooostende.
Nauwelijks binnen worden er twee vuile glazen op tafel gezet. We bestellen twee maal tomaat garnaal, op aanraden van iemand die ons zei dat het superlekker is daar.
Binnen de vijf minuten stond het gerecht op tafel, de nerven nog in de sla, de tomaat maar amper uitgehold en amper gevuld met garnaal. Zogezegd zelfgemaakte mayonaise die totaal geen smaak had, een schotel met heel klein stukjes fritten.Toen onze fles wijn nog half was, we hadden pas gedaan met eten, kwam een dienster zonder dat we iets gevraagd hadden de rekening op tafel leggen.
In zo'n onbeschofte zaak zijn we nog nooit geweest. Dat is precies een fabriek aan de lopende band ipv een plek om eens rustig te genieten en tot rust te komen.Gewoon schandalig.
Op zaterdag 12/02/2011 bezochten wij op aanraden van een goede vriend het "restaurant" stad kortrijk in Oostende. We waren met 4 volwassenen en een kindje van 2 jaar. We werden al raar bekeken toen we met een buggy binnen kwamen, die moesten we buiten laten liggen. Eens we aan tafel zaten vroegen we achter een kinderstoel en kregen koudweg het antwoord dat hebben we niet. Er werd ook geen grote stoel aangeboden. Van cola hebben ze ook nog niet gehoord, kregen een plastieke fles limonade van "winny" op de tafel gezet en glazen die ver van proper waren. Onze zin om te eten ging al over door de kindonvriendelijkheid.De mosselen waren niet gaar, net zoals de grote stukken ui met schil en de selder met nog 2cm wortels aan, echt smakelijk. Aan de tafel achter ons hoorden we zeggen dat het bruiswater juist spa reine was met een bruistablet in. Over de properheid van de sanitaire voorziening zal ik maar zwijgen. Ik zou Peter Goossens er eens willen langs sturen. Trek jullie conclusies alvast, wij gaan nooit meer terug.
wij zijn uit oostende zelf en kennen de zaak behoorlijk, De zwarte man zoals hij ooit omschreven werd door de Morgen (Rene) trekt het hem gewoon niet aan, geld genoeg,nog vrouw, kind nog kraai.Gewoon een boertige mens zowel tegen klanten als zijn personeel. Vroeger gingen we eens een biefstuk of tong eten met vette frieten, tkan soms wel eens smaken,geen culinaire hoogstandjes….
Onbegrijpelijk hoe daar soms ‘bekende’ mensen komen,waar de Rene dan met de nodige theater serveert, achter de muur zie je dan een ander gedrag,leuk om te observeren…..
wij bleven weg, omdat de plaats al te veel door binnenlanders bezocht wordt die blijkbaar voor meegebrachte vrienden willen tonen dat zij ook zelf den mayonaise uitscheppen of een drankje uit de frigo halen……
op zijn oostends gezegd : dan ist spel naar den kl…….
alain
wij zijn uit oostende zelf en kennen de zaak behoorlijk, De zwarte man zoals hij ooit omschreven werd door de Morgen (Rene) trekt het hem gewoon niet aan, geld genoeg,nog vrouw, kind nog kraai.Gewoon een boertige mens zowel tegen klanten als zijn personeel. Vroeger gingen we eens een biefstuk of tong eten met vette frieten, tkan soms wel eens smaken,geen culinaire hoogstandjes….
Onbegrijpelijk hoe daar soms ‘bekende’ mensen komen,waar de Rene dan met de nodige theater serveert, achter de muur zie je dan een ander gedrag,leuk om te observeren…..
wij bleven weg, omdat de plaats al te veel door binnenlanders bezocht wordt die blijkbaar voor meegebrachte vrienden willen tonen dat zij ook zelf den mayonaise uitscheppen of een drankje uit de frigo halen……
op zijn oostends gezegd : dan ist spel naar den kl…….
alain
Een reactie posten