Aan voorbereiding ontbrak het nochtans niet. Of misschien toch. La Belle Maraîchère, onze eerste keuze, bleek gesloten op woensdag. Bij de buur, Le Fourneau, moet je op hoge barkrukken zitten: niet meer aan ons besteed. Bij François op de hoek en in L’ Huitrière waren we al eens geweest. Maar niet getreurd. Aan eetgelegenheden geen gebrek daar in de buurt van de Brusselse Vismarkt. Dus doken we op goed geluk restaurant Le Quai binnen. “The Lobster Shop” prijkt er naast de naam. Een kreeftje, ja, daar hadden we wel zin in. Inbegrepen in het lunch menu van 23,50 euro voor drie gangen. Daar konden we ons geen buil aan vallen. Dachten we.
Buiten nog een eenzame zonderling waren wij de enige klanten in de relatief kleine gelagzaal. Het interieur dateert uit de jaren vijftig en oogt zo aftands en uitgeleefd, je moet het gezien hebben om het te geloven. Ik vermoed dat de zaak het vooral van de avonden moet hebben wanneer kitsch en verregaande slijtage aan het zicht onttrokken worden.
Dit hoeft echter geen domper op de culinaire geneugten te zetten, integendeel. Wij hoopten dat uit de (vermoedelijk) even grootmoederlijke potten de pure, echte, eenvoudige maar eerlijke kreeftenbereidingen zouden tevoorschijn komen.
Uit de wijnkaart kozen we een witte Bourgogne die zijn prijs (28 euro) zeker waard bleek te zijn.
De kreeftensoep, rijkelijk van croûtons en rouille voorzien, was te lauw en te flauw om echt te kunnen bekoren.
Met bijna aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid was de halve kreeft eerst langs de diepvries gepasseerd. Toch net op tijd uit het hete sop gevist zodat ze haar sappigheid nog niet verloren had. Begeleid door drie soorten sausen smaakte het eerder klein uitgevallen beest toch voortreffelijk.
Voor alle zekerheid ruilden we het dessert voor een koffie om deze kennelijk op toeristen afgestemde maaltijd af te sluiten. Hadden we toch niet beter op de ongemakkelijke krukken van Le Fourneau plaatsgenomen?
Le Quai, Baksteenkaai 14, 1000 Brussel, 02-512 37 36, maandag en dinsdag gesloten
3000 Leuven - Rodins
Deze zaak bestaat niet meer.
Op een vrijdagavond in Leuven zonder reserveren nog een vrije tafel vinden is geen sinecure. Na vier vruchteloze telefoontjes belandden we bij Rodins op de legendarische Oude Markt.
De zaak wordt voornamelijk door late twintigers en dertigers gefrequenteerd. Je hoeft er immers niet het vaste ritueel van apero- voorgerecht – hoofdgerecht – dessert – koffie af te werken maar gewoon één schotel is ook goed.
In dat opzicht viel onze keuze best mee want de meereizende dames keken vooral uit naar het dessert, na eerst op hun lijn te hebben gepast.
Het interieur is brasserie, best gezellig maar ietwat luidruchtig, ondanks (of wegens?) het hoge plafond. Je mantel moet je zelf maar zien kwijt te geraken en verder gaat de bediening ook no nonsens in behoorlijk tempo door. Op avonden als deze wordt een tafel ongetwijfeld meerdere keren “verkocht”.
Mijn geroosterde Schotse rib eye steak en die van een disgenote was perfect naar wens (saignant) gebakken en bijzonder succulent. De begeleidende groenten en frieten kwamen in afzonderlijke schaaltjes die nonchalant rond de steak zwabberden, zoals dat in dit soort gelegenheden gebruikelijk is. De dame uit het gezelschap die op vel gebakken snoekbaarsfilet had gekozen, was daar eveneens best over te spreken.
We besloten deze kleine maar fijne maaltijd met een berg zoetigheden waaronder ijs met “cuberdons”. Geheel passend bij onze leeftijd.
Het is maar een brasserie en toch ben je, met een fles wijn toe, al snel aan 40 euro per persoon. De inflatie is een ongrijpbaar voorthollend spook waaraan we nooit zullen wennen.
Rodins, Oude Markt 24, 3000 Leuven, tel. 016-29 20 25, geen sluitingsdag
Op een vrijdagavond in Leuven zonder reserveren nog een vrije tafel vinden is geen sinecure. Na vier vruchteloze telefoontjes belandden we bij Rodins op de legendarische Oude Markt.
De zaak wordt voornamelijk door late twintigers en dertigers gefrequenteerd. Je hoeft er immers niet het vaste ritueel van apero- voorgerecht – hoofdgerecht – dessert – koffie af te werken maar gewoon één schotel is ook goed.
In dat opzicht viel onze keuze best mee want de meereizende dames keken vooral uit naar het dessert, na eerst op hun lijn te hebben gepast.
Het interieur is brasserie, best gezellig maar ietwat luidruchtig, ondanks (of wegens?) het hoge plafond. Je mantel moet je zelf maar zien kwijt te geraken en verder gaat de bediening ook no nonsens in behoorlijk tempo door. Op avonden als deze wordt een tafel ongetwijfeld meerdere keren “verkocht”.
Mijn geroosterde Schotse rib eye steak en die van een disgenote was perfect naar wens (saignant) gebakken en bijzonder succulent. De begeleidende groenten en frieten kwamen in afzonderlijke schaaltjes die nonchalant rond de steak zwabberden, zoals dat in dit soort gelegenheden gebruikelijk is. De dame uit het gezelschap die op vel gebakken snoekbaarsfilet had gekozen, was daar eveneens best over te spreken.
We besloten deze kleine maar fijne maaltijd met een berg zoetigheden waaronder ijs met “cuberdons”. Geheel passend bij onze leeftijd.
Het is maar een brasserie en toch ben je, met een fles wijn toe, al snel aan 40 euro per persoon. De inflatie is een ongrijpbaar voorthollend spook waaraan we nooit zullen wennen.
Rodins, Oude Markt 24, 3000 Leuven, tel. 016-29 20 25, geen sluitingsdag
8000 Brugge - Den Gouden Harynck
Om niet al te veel geld uit te geven en toch lekker en verfijnd te eten opteerden we, tijdens een dagje Brugge, voor de business lunch in een van de meest gerenommeerde restaurants in het centrum van de stad. 17/20 in de Gault Millau en 1 Michelin ster. Geen simpele tent, zoveel is zeker.
Een gewone dag in de week, buiten het toeristisch seizoen, slechts twee tafels waren bezet. Onopvallende, eerder te stille achtergrondmuziek kon het gekletter van de frequent voorbij dravende paardenkoetsen nauwelijks overstemmen.
Het interieur is strak modern - de oude balken wit weg geschilderd – maar toch knus en gezellig met het knisperende houtvuur. Of was het de kist met houtblokken die knisperen suggereerde en het vuur nep? We zijn er nu niet meer zo zeker van. Net zoals we vergeten zijn wat voor lekkers we allemaal voorgeschoteld kregen voor onze 39 euro.
Twee keer vis, dat herinneren we ons nog. Een ervan makreel. Maar dan begeleid door een schilderij van groenten, mousses, sausjes, stuk voor stuk smaakbommen die ons in verrukking brachten. Idem voor het hoofdgerecht. Geen grote hoeveelheden, toch voldoende om voldaan en vooral tevreden over zoveel culinaire verfijning van tafel te gaan.
We schrokken ons een hoedje toen we de wijnkaart open plooiden. Onder de 40 euro waren slechts twee flessen wit te vinden. Toch wat weinig, naar onze mening. We pikten er dan maar een Bordeaux uit van “een niet geklasseerd maar uitstekend wijngoed” (dixit de sommelier). Voor zijn 22 euro dronk hij inderdaad bijzonder smaakvol weg: een “trouvaille” die je dan weer alleen in dit soort etablissementen en bij dit soort chefs kan overkomen.
Akkoord, we liepen er een beetje de kantjes af. Vergaten nog te vertellen dat een ongefilterde cava, vergezeld van een batterij uiterst verfijnde amuses deze hemelse maaltijd voorafging. Met het dessert en een gul van zoetigheden voorziene koffie toe, moet je op 65 euro pp rekenen, maar voor dat geld onderga je een culinaire ervaring die je nog lang zal heugen.
Den Gouden Harynck, Groeninge 25, 8000 Brugge, tel. 050-33 76 37, gesloten op zondag, maandag en zaterdagmiddag
Een gewone dag in de week, buiten het toeristisch seizoen, slechts twee tafels waren bezet. Onopvallende, eerder te stille achtergrondmuziek kon het gekletter van de frequent voorbij dravende paardenkoetsen nauwelijks overstemmen.
Het interieur is strak modern - de oude balken wit weg geschilderd – maar toch knus en gezellig met het knisperende houtvuur. Of was het de kist met houtblokken die knisperen suggereerde en het vuur nep? We zijn er nu niet meer zo zeker van. Net zoals we vergeten zijn wat voor lekkers we allemaal voorgeschoteld kregen voor onze 39 euro.
Twee keer vis, dat herinneren we ons nog. Een ervan makreel. Maar dan begeleid door een schilderij van groenten, mousses, sausjes, stuk voor stuk smaakbommen die ons in verrukking brachten. Idem voor het hoofdgerecht. Geen grote hoeveelheden, toch voldoende om voldaan en vooral tevreden over zoveel culinaire verfijning van tafel te gaan.
We schrokken ons een hoedje toen we de wijnkaart open plooiden. Onder de 40 euro waren slechts twee flessen wit te vinden. Toch wat weinig, naar onze mening. We pikten er dan maar een Bordeaux uit van “een niet geklasseerd maar uitstekend wijngoed” (dixit de sommelier). Voor zijn 22 euro dronk hij inderdaad bijzonder smaakvol weg: een “trouvaille” die je dan weer alleen in dit soort etablissementen en bij dit soort chefs kan overkomen.
Akkoord, we liepen er een beetje de kantjes af. Vergaten nog te vertellen dat een ongefilterde cava, vergezeld van een batterij uiterst verfijnde amuses deze hemelse maaltijd voorafging. Met het dessert en een gul van zoetigheden voorziene koffie toe, moet je op 65 euro pp rekenen, maar voor dat geld onderga je een culinaire ervaring die je nog lang zal heugen.
Den Gouden Harynck, Groeninge 25, 8000 Brugge, tel. 050-33 76 37, gesloten op zondag, maandag en zaterdagmiddag
8620 Nieuwpoort - Turbotin
De zaak is in december 2011 verhuisd naar de Albert I laan 326.
-----------------------------------------------------------------
Bij het aperitiefhapje kregen we al het vermoeden dat de chef er zonderlinge ideeën op na hield. Een in bladerdeeg gewikkelde scampi op een prikkertje, gepresenteerd in een mini-soepterrine gevuld met warme, oosters gekruide rijst. Een vreemde geur waaide ons tegemoet, de scampi bleek te groot om met jasje en al in één keer in de mond te steken, een vorkje en een bord ontbraken, resultaat: smoddertoestanden.
De kervelsoep van de dag werd lauw geserveerd.
Aan het hoofdgerecht, kalfszwezeriken met gebakken boschampignons, graanmosterdsaus en aardappelchips, ging het helemaal fout. De hele zwik was op een te klein, lang, smal bord gestapeld met een pluk variante van cressonette er bovenop die er echt niet bij hoorde. Onder de flinterdunne, gebakken aardappelschijfjes bevonden zich de zwezeriken die in de mond als sponsachtig piepschuim aanvoelden en nergens naar smaakten. Dat de boschampignons kraakten tussen de tanden vanwege achtergebleven zand deed deze schotel helemaal de mist in gaan. Wat toch spijtig was van zijn 27 euro.
De wijn van 24 euro, met de veelbelovende naam Le Bonheur, had alles behalve de geur en de smaak van sauvignon blanc.
Slotsom: een teleurstellende maaltijd die zijn geld beslist niet waard was.
Goedhartig als we zijn, willen we grif aannemen dat het hier om een toevallige, eenmalige uitschuiver gaat die toekomstige klanten niet hoeft af te schrikken. Wij zullen ons bij een volgende bezoek toch voor alle zekerheid beperken tot wat eenvoudiger bereidingen.
Turbotin, Albert I-laan 92, 8620 Nieuwpoort, tel. 058- 23 68 40, dinsdag gesloten
-----------------------------------------------------------------
Bij het aperitiefhapje kregen we al het vermoeden dat de chef er zonderlinge ideeën op na hield. Een in bladerdeeg gewikkelde scampi op een prikkertje, gepresenteerd in een mini-soepterrine gevuld met warme, oosters gekruide rijst. Een vreemde geur waaide ons tegemoet, de scampi bleek te groot om met jasje en al in één keer in de mond te steken, een vorkje en een bord ontbraken, resultaat: smoddertoestanden.
De kervelsoep van de dag werd lauw geserveerd.
Aan het hoofdgerecht, kalfszwezeriken met gebakken boschampignons, graanmosterdsaus en aardappelchips, ging het helemaal fout. De hele zwik was op een te klein, lang, smal bord gestapeld met een pluk variante van cressonette er bovenop die er echt niet bij hoorde. Onder de flinterdunne, gebakken aardappelschijfjes bevonden zich de zwezeriken die in de mond als sponsachtig piepschuim aanvoelden en nergens naar smaakten. Dat de boschampignons kraakten tussen de tanden vanwege achtergebleven zand deed deze schotel helemaal de mist in gaan. Wat toch spijtig was van zijn 27 euro.
De wijn van 24 euro, met de veelbelovende naam Le Bonheur, had alles behalve de geur en de smaak van sauvignon blanc.
Slotsom: een teleurstellende maaltijd die zijn geld beslist niet waard was.
Goedhartig als we zijn, willen we grif aannemen dat het hier om een toevallige, eenmalige uitschuiver gaat die toekomstige klanten niet hoeft af te schrikken. Wij zullen ons bij een volgende bezoek toch voor alle zekerheid beperken tot wat eenvoudiger bereidingen.
Turbotin, Albert I-laan 92, 8620 Nieuwpoort, tel. 058- 23 68 40, dinsdag gesloten
Abonneren op:
Posts (Atom)